Laat ik vooropstellen dat ik niemand wil veroordelen of niemand in een negatief daglicht wil plaatsen met wat ik nu schrijf.
Iedereen heeft recht op een eigen mening en op een eigen gedrag. Ooit heb ik geleerd dat iedereen het beste doet wat op dat moment in het vermogen van die persoon ligt. Dat heeft te maken met ervaringen uit het verleden, met onbewuste emoties, etc. Je kunt mensen hun gedrag dus nauwelijks kwalijk nemen. Al gaat het soms over grenzen wat tot bestraffing leidt als er misdaad in het spel is.
In 'scheppen 42' schreef ik al even over een soort tweedeling in de maatschappij, de 'wakkeren' en zij die geen idee hebben waarover de wakkeren wakker zijn. Daartussenin ziet een groep mensen die wel ziet wat er gebeurt, maar het niet wil weten, 'het mag/kan niet waar zijn'.....
Op dit moment (nog) de grootste groep mensen heeft niet in de gaten wat er wereldwijd voor bizarre dingen gebeuren, in welke fuik we met z'n allen lopen. Mede dankzij de eenzijdige informatie van de media. Dat is voor hen (nu nog) lekker, hoeven ze er ook niet mee bezig te zijn. Als ze straks de gevolgen gaan ervaren, zal dat anders zijn. Het gaat heel veel heel boze mensen opleveren.
Maar ik wil het dichter bij huis houden. Ik wil het over de ervaringen van de afgelopen 2 jaar hebben. Over wat lessen hadden kunnen zijn, maar de meeste mensen hebben er niets van geleerd. En dat verbaast me zo. En ook weer niet (gezien de invloed van de media).
Ik volg de wetenschappelijke onderzoeken en kritische kanalen. Ik volg ook de politiek kritisch, omdat ik me verantwoordelijk voel voor mijn keuzes. Ik voel me verantwoordelijk voor mijn leven, voor mijn geluk, voor mijn ervaringen. En dus moet ik alert zijn op zaken die dat buiten mij kunnen beïnvloeden.
Want laat ik daar duidelijk in zijn. Ik heb geleerd dat niemand anders verantwoordelijk is voor het geluk van iemand. Dat kun je alleen maar zelf zijn. Net zoals je grootste geluk misschien wel was dat je als uniek mens bent geboren. En dat unieke mens zul je altijd zijn.
Je kunt niet iemand anders zijn, dus dat kun je ook beter maar niet proberen. Al kun je natuurlijk van sommige mensen wel veel leren en die kennis gebruiken om zelf een betere versie van jezelf te zijn. Dat is het mooiste wat je de wereld te bieden hebt: de beste versie van jezelf.
Tijdens mijn geneeskundestudie, maar meer nog later tijdens andere studies, heb ik geleerd van heel veel mensen. Ik heb goede dingen geleerd, en ik heb ook geleerd hoe het vooral niet moest.
Ik weet niet hoe het nu is bij de studie geneeskunde (of is het echt alleen nog maar medicijnen?), maar toen ik studeerde heb ik geleerd kritisch te denken, zelf na te denken, te twijfelen en vragen te stellen. Ik heb dat de afgelopen 2 jaar bij het gros van de artsen gemist, ongetwijfeld door andere belangen of angsten.
Voor ik aan het senior co-schap neurologie kon beginnen, moest ik zelfs in gesprek met de chef de clinique voordat ik mocht beginnen. Dat was ongebruikelijk en bij sommigen tegen het zere been, maar ik was er wel oké mee. De man wilde weten wat voor vlees hij in de kuip had, of mensen zelf ook nadachten, of ze zich bewust waren wat ze daar kwamen doen, of ze zich hadden voorbereid, of ze vragen hadden. Misschien wel of ze slechts voor de punten kwamen of ook nog betrokken waren. Velen werden naar huis gestuurd om zich beter voor te breiden.
Ik had een goed gesprek, stelde veel vragen en leerde er veel van. Maar mocht ook direct beginnen. Niet omdat ik zo goed was, maar omdat ik geïnteresseerd en leergierig was.
Op veel andere afdelingen leerde ik van ervaren artsen, maar ook van specialisten in opleiding. Soms omdat ik het met dingen helemaal niet eens was en ik het gesprek aanging (vaak samen met collega's die er net zo in stonden - dat is altijd prettiger dan in je eentje als leerling), soms omdat de betreffende arts heel kritisch en onderzoekend was. Leergierige specialisten waren een goede inspiratiebron, maar ach, zo horen wetenschappers ook te zijn: nieuwsgierig en onderzoekend, wachtend op iemand die hun visie uitdaagt of zelfs verandert. Ook die instelling miste ik de afgelopen twee jaar bij hen die ons de wet voorschreven.
Later in de huisartsenpraktijk zag ik dat veel van wat ik geleerd had niet klopte met wat ik ervoer, en dat maakte me nog kritischer. Hoe meer er niet klopt met wat je hebt geleerd, hoe meer je immers controleert of dingen wel kloppen. Tenminste, zo zat ik in elkaar. En dat leerde me ook weer veel.
Misschien dat ik daarom zo ruw wakker schrok toen er allemaal dingen gebeurden de afgelopen 2 jaar die in mijn ogen niet logisch waren. Die medisch helemaal niet logisch waren, en die menselijkerwijs gesproken zelfs onzinnig of mensonterend waren.
Waar ik nog meer van schrok was de schaapachtigheid waarmee mensen, maar ook artsen als een soort gedresseerde aapjes deden wat er werd gezegd. Dacht er nu werkelijk niemand na? Stelde de eed dan zo weinig voor? Ach ik schreef er al eerder over.
In elk geval heeft het duidelijk gemaakt dat politiek nooit en te nimmer op de plaats van de arts mag gaan zitten, en dat landelijke politiek nooit en te nimmer zou mogen bepalen wat een arts wel of niet geeft.
Met Ivermetcine en HCQ hadden waarschijnlijk veel meer mensen de IC's overleefd of waren er niet eens beland. Maar artsen mochten het niet geven, en ik zou nu waarschijnlijk ook niets mogen zeggen over al die onderzoeken die hebben laten zien hoe effectief en krachtig die middelen waren. De waarheid mag immers niet meer gezegd worden. Ala '1984' moeten we zeggen wat de overheid wil dat we zeggen.
(waarmee niet alleen de vrijheid van meningsuiting, maar ook onze gezondheid het kind van de rekening is zoals we de afgelopen 2 jaar hebben kunnen vaststellen; en ik ben bang dat dit nog maar het begin is).
Want wat inmiddels met de dag duidelijker wordt is dat het allemaal een grote fout is geweest. Vanaf het begin. Aangenomen dat het ging om het virus & de volksgezondheid en niet om een dubbele agenda! En als het wel een dubbele agenda was, opzet, dan is het perfect uitgevoerd en heeft het naar wens geleid tot tweedeling, blinde volgzaamheid, angst en uitdunning van de bevolking. En dat op weg naar onontkoombare controle.
Inmiddels blijkt dat dat wat vaccins werden genoemd dat feitelijk niet zijn, dat ze in de verste verte niet doen wat ze zouden moeten doen, dat ze onvoorstelbaar veel doden en chronische slachtoffers hebben veroorzaakt, dat ze stoffen bevatten die iets te maken moeten hebben met controle en digitale informatie.
Op dat laatste ga ik nu niet verder in. Hoewel het kenmerkend is dat juridisch (in elk geval in de VS) mensen die met een mRNA 'vaccin' zijn behandeld geen mensen meer zijn maar 'voorwerpen' en bovendien min of meer bezit van de firma die het leverde, omdat er sprake is van gen-therapie en dus DNA-verandering. Dat kan nog rare consequenties gaan hebben! Bizar.
Maar het feit dat ze niet of nauwelijks werken, dat ze zelfs mensen die ze kregen kwetsbaarder maken, dat na boosters de kans corona te krijgen groter wordt, mag niet genegeerd worden. Veel mensen krijgen zelfs een soort van (Vaccin)aids: het afweersysteem gaat steeds slechter functioneren, waardoor niet alleen chronische ziekten, maar ook kanker en ontstekingen meer kans krijgen.
We weten dat Pfizer meldde dat na 3 maanden van de 42000 mensen er 1200 waren overleden en 11000 een blijvende handicap hadden. Getallen die op zich al zouden moeten maken dat niemand meer zo'n prik kreeg. Maar nu de getallen die bekend worden steeds duidelijker worden, zou dat gevoel die prik niet meer te nemen of zelfs van de markt te halen alles moeten overheersen. Artsen en overheden zouden hand in hand die vaccins moeten verwerpen.
In Amerika stierven 11x zoveel militairen na het vaccin dan anders, de kans op een hartinfarct is bij gevaccineerden 5x zo groot als bij ongevaccineerden, er is 5x zoveel borstkanker, 21x zoveel te hoge bloeddruk, ruim 4x zoveel onvruchtbaarheid, ruim 6x zoveel MS, 10x zoveel neurologische aandoeningen. Ik kan nog veel meer getallen uit de literatuur halen, maar de indicatie is duidelijk.
Het werpt wel een aantal vragen op.
Als iets wat zoveel schade aanricht en zo weinig werkzaam is toch op de markt wordt gehouden, waarom is dat? Die vraag is te meer interessant omdat het virus zo relatief onschuldig is (overigens is het gemiddelde aantal doden de afgelopen 3 winters vrijwel gelijk aan 'normaliter' met de griep). Natuurlijk kan het zijn omdat een aanvankelijk opgezet verhaal niet losgelaten kan worden omdat niemand gezichtsverlies wil leiden. Maar als politici er voor het volk zijn - gekozen door het volk als het goed is - dan had dit allang gestopt moeten zijn.
Het voedt dan ook het idee dat er meer opzet in het spel is, dat dit een groter plan is, een boosaardig plan. En naarmate er meer onderzoekers komen die 'rare' dingen in zowel weefsels als 'vaccin' vinden (waarna een deel van die experts raadselachtig overlijdt) en er meer bekend wordt over hoe microscopisch klein en zelfstandig chips tegenwoordig kunnen zijn, de kracht en variabiliteit van de 5G antennes in verband wordt gebracht met die stofjes in de 'vaccins' en WEF-nerds vertellen dat wij transhumaan gaan worden en straks draadloos verbonden zijn met de digitale wereld.........tja.
Ook dit is bizar.
De rol van de media werd al eerder beschreven. Zij hadden ons moeten beschermen tegen al deze wanstaltigheden, tegen onwerkzame en te dodelijke vaccins. Maar naar nu blijkt kregen ze miljarden om 'het verhaal' te verkondigen en tegengeluiden te doen verstommen. Net zoals op de ministeries werd verzonnen hoe het beste de bevolking te bespelen, inclusief het RIVM. Ook daar lezen we nauwelijks iets over in de media. Het hadden de koppen moeten zijn.
Maar waar ik het meest verbaasd over ben zijn mijn medemensen.
Dat politici agenda's hebben die niet in het belang van hun volk zijn is niet nieuw, zelfs millennia oud denk ik. Het gaat immers om macht en niet om menslievendheid. Dat media er niet zijn in het belang van de lezer is ook niet nieuw, zeker niet omdat ze bestaan door reclames en advertenties. Dat zijn in feite de echte opdrachtgevers, die geldschieters.
Een tennismaat van me is een stuk ouder dan ik. Hij is door zijn culturele afkomst een stuk bewuster dan veel anderen. Toch nam hij al 3 prikken en geeft aan zich sedertdien ziek te voelen. Iets wat in zijn gedrag ook zichtbaar is. Toch gaat hij ook de 4e prik halen. Hij weet wat ik ervan vindt, wat ik erover weet. Maar....de kleinkinderen... en zijn vrouw en kinderen dringen erop aan........'vertel het maar tegen hen'.... alsof hij niets te vertellen heeft over zijn eigen lichaam.
Anderen waar ik mee praat omdat ik er een goede relatie mee heb, kijken schaapachtig en zeggen 'ik weet hoe jij erin staat', en gaan ook gewoon de boosters halen. Boosters die hen nog kwetsbaarder maken en nog minder werken. Nog meer doden oplevert. Mensen luisteren niet eens naar de bezwaren of naar wat erover bekend is. Of misschien luisteren ze wel, maar ze horen het niet, of willen het niet horen. Het maakt het leven te ingewikkeld.
Het is die wonderlijke schaapachtigheid die me zo verbaast. Enerzijds doen wat een ander zegt terwijl je weet dat je voorgelogen wordt (100% veilig en effectief.......), en anderzijds als een schaap staan te kijken als je kennis in de schoot wordt geworpen die voor jou van levensbelang kan zijn. Ik mis nog net de 'bhèè'. Om vervolgens toch gewoon door te gaan zonder iets te veranderen.
Dat brengt me bij wat ik al eerder zei: We zijn volledig zelf verantwoordelijk voor ons eigen geluk, voor ons eigen leven. De rechter in Frankrijk beklemtoonde dat toen hij bij een overleden persoon door het 'vaccin' zelfmoord in de schoenen schoof omdat hij het vaccin had genomen. Hij had kunnen weten dat hij er dood door kon gaan en was zelf verantwoordelijk.........dus zelfmoord!
Normaliter koppel ik dat zelf verantwoordelijk zijn aan positieve veranderingen in een persoon. Dat zou nu ook zo kunnen zijn als we zelf de verantwoordelijkheid nemen en dus op basis van alle bekende kennis beslissen niet meer mee te doen. Maar ik noem het vooral in dit geval omdat er zo weinig mensen zijn die zelf hun verantwoordelijkheid nemen. Ze laten zich door een ander vertellen wat ze moeten doen.
Bij mijn tennismaat zijn het vrouw en kinderen; daarvan mag je nog verwachten dat ze het goede met je voor hebben. In veel andere gevallen zijn het de media die maar één repeterend en deels onwaar verhaal hebben, en een voortdurend liegende minister, of zelfs ministers. En toch.......
Overigens is dat zelf verantwoordelijk zijn natuurlijk op veel meer aspecten van het leven van toepassing, ook op de manier waarop je omgaat met alle informatie. Omdat veel mensen niet kunnen omgaan met de dreigingen en angst die wordt gecreëerd, willen ze er niets over weten en volgen ze de overheid. Dat is ook het plan van de overheid, daar is ook sterk op ingezet. Angst maakt willoos, volgzaam.
Ik kwam gisteren een quote tegen die daar iets moois over zegt: als je steeds bezig bent met ellende, voed je dat en wordt de ellende groter; als je er niet mee bezig bent, gebeuren er dingen die je niet had gewild; het is dus belangrijk om je bewust te zijn van wat er gebeurt, maar daarnaast te zorgen dat je zoveel mogelijk leeft in de vorm van plezier, ontspanning, lachen, dansen, muziek, liefde, etc.
Zorgen dus voor een hogere frequentie/trilling omdat dat goed is voor zowel onze eigen gezondheid als die van onze naasten en moeder aarde. Maar wel zorgen dat je weet wat er gebeurt, wat er speelt. En zelf de verantwoordelijkheid nemen voor je eigen leven.
En dat laatste houdt naast informatie vergaren uit andere bronnen dan de mainstream media ook in dat je moet zorgen dat je je oké voelt en niet overspoeld raakt door de ellende die je opvist. Dus slechts een korte tijd per dag bezig zijn met informatie verzamelen (blckbx heeft nu 3x per week een half uurtje een nieuwsuitzending om 19.00 uur - via de computer/smartphone/tablet te volgen) en daarnaast vooral zorgen dat het leven leuk is.
Zorg dat je werkplek gezellig is, werk vanuit je hart, benader anderen vanuit je hart. Bedenk dat liefde een alles genezende en verbeterde kracht is. Leef in liefde. Liefde voor jezelf (verantwoordelijkheid - doe wat goed is voor jou), voor je naasten. En zorg dat je vaak lacht, vooral vanuit je hart, vanuit je kern.
Een gemeende lichte glimlach is krachtiger dan een niet gemeende schaterlach!
Kortom, maak dat je leven de moeite waard is, dat je relatie warm en (h)echt is, dat je werk leuk is, dat je huis gezellig is. En bedenk dat wat echt belangrijk is niet te koop is. Dure dingen kopen, dure reizen maken, het maakt uiteindelijk niet gelukkiger, maar heeft wel een ecologisch kostenplaatje. En bedenk dat gevoelens belangrijk zijn en niet mogen worden afgestopt door angst, zeker niet positieve gevoelens!
Terwijl ik enerzijds bewust ben van het feit dat die hele oorlog in de Oekraine de schuld (opzet?) is van politici en er heel veel andere dingen gebeuren dan de media ons doen geloven, geeft het me ook een warm gevoel als ik hoor hoe mensen liefdevol vluchtelingen in huis nemen. Al verbaast het me ook hier dat het precies is wat de media zeggen dat je zou moeten doen. Bij alle andere oorlogsvluchtelingen was dat nooit zo.
Er is liefde genoeg onder de mensen en dat geeft mij goede hoop voor de toekomst. En ook als dat toch een extreem gecontroleerde toekomst mocht zijn, welke kant we snel op lijken te gaan, blijven we zelf verantwoordelijk op welke manier we dat benaderen, hoe we daar mee omgaan.
Wijzen, verwijten, boosheid, etc. zijn tekenen van het afschuiven van de eigen verantwoording. Ondanks alles het beste ervan maken is een teken van de eigen verantwoording nemen.
Laten we er dus voor gaan er het beste van te maken, de tekening van ons leven 'leuk' in te kleuren. Maar wel proactief, uit eigen beweging, en niet alleen in wonderbaarlijke schaapachtigheid........
