Details

Geschreven door Ed

Gepubliceerd: 18 mei 2020

Laatst bijgewerkt: 18 mei 2020

Enkele dagen geleden kwam een kleinkind met zijn vingertje ergens tussen klem te zitten en uiteraard werd dat huilen. We kennen dat allemaal wel. Je vinger tussen de deur, tussen een tang, tussen een opklapbed (dat kan ik me nog herinneren), tussen een tuinstoel (idem), of onder een hamer (idem). Vele opties, alle even pijnlijk. 

Mijn standaardtherapie is op zo’n moment een combinatie van Arnica en Hypericum als homeopathische middelen. Arnica vanwege de ‘kneuzing van weefsel’ en Hypericum vanwege de ‘zenuwbeschadiging’. Over het algemeen is de pijn dan binnen een minuut weg.

Onmogelijk? Ja, vanuit de reguliere middelen als pijnstillers gedacht is dat zo. Ik heb een patiënt gezien die zelfs na 18 uur nog heel veel pijn had ondanks alle pittige pijnstillers en zelfs nadat ze een gaatje in z’n nagel hadden gemaakt omdat er een bloeding onder de nagel zat. Zelfs na die 18 uur was de pijn binnen twee minuten weg na een korrel Hypericum.

In dit geval bij toeval een korrel Hypericum met een potentie D1000. Dat wil zeggen dat het plantje (het geperste sap) 1000x (!) 1 op 10 verdund is. Dus eerst wordt het 1 op 10 verdund, dan wordt dat weer 1 op 10 verdund, etc. Dat 1000x, duizend nullen achter de komma. Het duurt een flinke tijd om het te maken, omdat er tussendoor flink geschud moet worden (wat tezamen potentiëren heet en het krachtiger maakt qua werking).

Chemisch (materieel) gezien is het zo dat er na 23x geen molecuul meer in zit. Voor mensen met een denkraam wat zich beperkt tot materieel denken, kan het dan dus al niet meer werken. Voor hen is het allemaal onzin. Hocus Pocus. Kwakzalverij. (Terwijl het energetisch door het potentieren krachtiger wordt, wordt het materialistisch immers zwakker). 

Maar hoe komt het dan dat de pijn binnen zeer korte tijd verdwijnt, veel sneller dan met de snelste en sterkste pijnstiller zou kunnen?
Suggestie? Suggestie bij een klein kind of bij een dier? (om dingen onzinnig te maken worden er inderdaad vaak onzinnig argumenten opgevoerd).
En hoe zit het met die man die 18 uur pijn had, ondanks alle pijnstilling en medische ingreep? Met al die medicatie werkte de suggestie niet, ook niet met het gaatje wat in z’n nagel werd gebrand, en ineens, na een korreltje, werkte het zo goed dat alle pijn weg was?

Grappig detail is dat de man helemaal niet in homeopathie ‘geloofde’. Zijn vriendin had hem – toen zijn pijn maar bleef voortduren en ze op vakantie wilden – gevraagd mij te bellen en iets te vragen.

Nog een bijkomend detail is dat ik net een buisje met korreltjes van iemand had gekregen (nadat ik het had voorgeschreven, maar vaak is 1 korrel genoeg voor de therapie) en dat het die hoge potentie had. Want normaal gesproken werd ik zo door mijn ‘wetenschappelijke’ opleiding beïnvloed dat ik voor lagere potenties koos. Immers, dan ‘zat er misschien nog wat in’ – ik ben ook opgeleid om materieel te denken, dat is duidelijk. Deze casus bracht bij mij ook een besef en verandering teweeg!

Behalve bij Arnica, want daar had ik al de ervaring dat heel hoge potenties in staat waren heel snel te werken bij builen of verstuikingen bijvoorbeeld, om daarmee de pijn te verminderen en het herstel te bespoedigen.

Ik heb bij mijn eigen kinderen gezien hoe na een val er een ei op het hoofd ontstond, wat binnen een paar minuten weer verdween na Arnica D200 of D1000 (of zelfs D30, minder hoog).

Maar als het dan materieel niet kan werken, is het dan magie? Is het ‘toveren’?

Nee, helemaal niet.

Ons lichaam bestaat namelijk niet primair uit materie. Dat maakt weliswaar dat we het kunnen zien en voelen, maar primair bestaan we uit energie.
Elk molecuul bestaat voor 99% uit ‘niets’ en slechts 1% uit materie. Ons lichaam bestaat uit moleculen, en dus ook voor 99% uit ‘niets’ en maar 1% materie. 

Dat ‘niets’ is overigens niet niets, maar ‘energie’. Energie gecreëerd door de snel bewegende microscopisch kleine deeltjes. Of wellicht is het andersom en is het de energie die de deeltjes creëert of beïnvloedt. Hoe dan ook, we bestaan primair uit energie.

En als die energie verandert, veranderen wij.
Denk maar aan het binnenkomen in een ruimte en je voelt dat er net een hevige ruzie is geweest, of dat er net iemand is overleden. Ten eerste voel je dat er iets (mis) is, ten tweede verandert je eigen gevoel ook direct. Zelfs zo dat je vaak voelt wat er aan de hand is! 

Energie heeft zo invloed op ons gevoel en op ons lichaam. Gevoel/energie heeft zelfs grote invloed op onze gezondheid. Als we meer positief gevoel hebben als dankbaarheid, respect, liefde, vrede e.d. hebben, beïnvloedt dat onze gezondheid in positieve zin. Terwijl negatief gevoel als angst (Corona! Media! Politiek!), boosheid, jaloezie, verdriet, e.d. de gezondheid negatief beïnvloeden, ons ziek kunnen maken. 

(Een mooi voorbeeld is de persoon die naar zijn werk komt en de collega's - afgesproken werk - zeggen allemaal 'wat zie je er belabberd uit, ben je ziek?'. En hoewel de persoon tevoren niets mankeerde, vertrekt ie na een uurtje wit en ziek naar huis....) 

En een homeopathisch middel is in feite energie. Energie die gegeven op het juiste moment om de juiste reden (en in de juiste potentie) de energie van het lichaam corrigeert op het moment dat het verstoord is. Zo simpel is het. En bij acute dingen als kneuzingen, vingers tussen een deur, zelfs heftig verdriet, en dergelijke is het relatief makkelijk omdat in die gevallen iedereen vrijwel hetzelfde reageert, ook qua energieverandering.

Als het om ziekte gaat is het een stuk lastiger omdat je dan moet gaan uitzoeken welke energie die persoon ‘nodig heeft’ om weer in de eigen kracht te komen. Wat de oorspronkelijke energie van die persoon is, die nu verstoord is. Dat maakt dat je veel over de persoon moet weten, en over de klacht, en die gegevens moet vergelijken met de duizenden homeopathische middelen die bestaan. Niet voor niets duurt een homeopathisch consult lang en is er zo'n intensieve studie aan verbonden. 

Maar de essentie blijft: wat een homeopathisch middel doet is de energie corrigeren zodat het lichaam weer naar de gezonde staat terug kan keren. De materie volgt vervolgens de energie, zodat herstel kan optreden.   

De materie aan de leiband van energie dus, en niet andersom.

Details

Geschreven door Ed

Gepubliceerd: 05 mei 2020

Laatst bijgewerkt: 05 mei 2020

75 jaar vrijheid

Het had een gigantisch feest moeten worden, maar het werd een anticlimax.

Gisteren al een vrijwel lege Dam waar onze koning met gevolg een krans mocht leggen en een speech houden. Ik weet niet of het opzet was, maar zijn verhaal over zijn overgrootmoeder was groot nieuws, en dat leidde de aandacht af van de leegte, van de verdrietige leegte.

Het feest over 75 jaar bevrijding is niet in het water gevallen, maar weggevaagd. Weggevaagd door een onvrijheid die ons nog nooit door de overheid werd opgelegd. Natuurlijk, het zal ergens wel voor ons eigen welzijn zijn, maar het feit blijft en dat maakt het een anticlimax.

We mogen niet met elkaar in elkaars voelbare nabijheid feestvieren of zelfs vertoeven. We mogen niet uiting geven aan ongenoegen over iets door met elkaar samen te scholen en te demonstreren. We mogen onze kleinkinderen niet knuffelen, onze geliefden in het verpleeghuis niet bezoeken. In de gevangenis mag je nog bezoek ontvangen, maar in het verpleeghuis niet…….(en dit zijn juist mensen die de oorlog hebben meegemaakt, die hadden het extra moeten vieren, met hun kinderen).

Ik zeg dit allemaal niet om dingen erger te maken, want er zijn ongetwijfeld ergere dingen, maar laten we dit jaar en deze situatie ook niet vergeten. Er was nog nooit zo’n onvrijheid buiten oorlogstijd. Ik denk ook niet dat mensen zich ooit zo angstig om elkaar heen bewogen hebben. Ik zie in de ogen van veel mensen op straat of in een winkel angst.

Los daarvan is er in het westen een enorme censuur gaande via de social media en de media omtrent tal van onderwerpen, zoals onder andere natuurlijke geneeskunde, vaccinaties (we mogen de nadelen niet weten, en evenmin alle leugens over de veiligheid, al zette de WHO het op de eigen site), vitamines C en D (inclusief de leugens hierover van onze overheid die indruisen tegen wat er wetenschappelijk bekend is), 5G (honderden internationale rapporten over de onveiligheid, maar de overheden vinden het veilig – heeft dat wel of niet te maken met de miljarden die ze er aan verdienen en de macht die ze erdoor krijgen in de vorm van o.a. ‘crowdcontrole’).

Dus laten we ophouden met te beweren dat we zo’n geweldige vrijheid kennen. Er is geen oorlog oké, hoewel, ik hoor regelmatig zeggen dat er oorlog is – met een virus……

Anderzijds, voor mij zit vrijheid vooral in ons hoofd, in onze mind. Je kunt vrij zijn in gevangenschap en gevangen in vrijheid. Het is belangrijk hoe je je voelt. En dat je weet dat je daar iets aan kunt veranderen.

Hoewel het me irriteerde dat ik de afgelopen maanden niet kon doen wat ik wilde – niet omdat ik ervoor koos, maar omdat het me werd verboden om bijvoorbeeld te tennissen of om gewoon een winkel in te lopen of mijn kinderen te omhelzen – heb ik me geen moment onvrij gevoeld.

En ondanks het feit dat het me mateloos kan irriteren dat de waarheid niet via facebook of YouTube of Instagram of via Google kan worden verkondigd over diverse onderwerpen, voel ik me daar niet onvrij door. Ik realiseer me dat onze vrijheid wordt beperkt, zeker als het gaat om het horen van de waarheid (welke dat ook mag zijn), maar persoonlijk heb ik het gevoel dat ik alle vrijheid nog heb.

Ik kan naar buiten en een wandeling maken, maar bovenal kan ik zelf mijn keuzes maken. Ondanks al die censuur kan ik via de juiste wegen nog steeds heel veel informatie vinden.
Ik kan me verbinden met het universum door mijn armen met de ogen dicht uit te strekken en de wereld om me heen te voelen, ik kan genieten van de planten en diertjes in de tuin.

Maar dat is niet eens wat ik bedoel. Wat ik bedoel zijn de keuzes om zelf te bepalen wat ik doe met een situatie. De keuze om zelf een situatie in te kleuren, zelf de waarde toe te kennen aan een situatie, zelf te bepalen hoe en wat je voelt.

In de huidige situatie kun je kiezen voor negativiteit, voor klagen, voor protesteren, voor het in de fik steken van zendmasten, voor depressief worden, voor je ellendig voelen en wijzen op alle nadelen en beperkingen, of anderen de schuld geven van…..

Maar je kunt er ook voor kiezen het als een pauze te zien. Een pauze in het deels nutteloos achter onze eigen staart aanrennen, een pauze in het nodeloos uitputten van deze aarde, een pauze om na te denken over de onzinnige overvloed van 3x per jaar met vakantie, een pauze om na te denken over de onzin van bedrijven die bij miljardenwinsten toch honderden of zelfs duizenden mensen ontslaan omdat ze er niet zijn voor de werknemers maar voor de aandeelhouders. Een pauze om na te denken over al de onzin die we (ver)kopen en die leidt tot nog meer vervuiling van onze aarde. En pauze om na te denken over onze band met de natuur en over onszelf als stukje van die natuur, als onderdeel van die natuur. Een pauze om na te denken over onze eigen gezondheid en hoe we die kunnen verbeteren zonder al die pillen van de farmaceut. Een pauze om na te denken over het idee dat we een soort van superras zijn verheven boven de natuur of toch gewoon een eigenzinnig zoogdier wat denkt de natuur z’n wil op te kunnen leggen (wat dus niet lukt blijkt nu weer). Een gelegenheid om meer te lezen, meer bewust muziek te luisteren.
Maar vooral een pauze voor Moeder Aarde.

Ik heb veel mensen – ook zij die ‘gewoon’ doorwerken – horen zeggen dat ze dit een geweldige tijd vinden waarin ze tot rust komen.
En hoewel ik besef dat het niet altijd alleen leuk is, hebben veel ouders meer tijd met hun kinderen doorgebracht dan in jaren.

Laat als het om ‘vrijheid’ gaat dus je aandacht niet alleen uitgaan naar beperkingen of censuur, maar vooral ook naar de mate waarin je zelf de omstandigheden bekijkt. Als je dat op een negatieve manier doet, of op een manier waar je niet vrolijk van wordt, verander het dan. Die vrijheid heb je en die kan je door niemand en nooit worden afgenomen!

Hoe bewuster we leven, hoe meer we in vrijheid leven. Vrijheid in de zin van meesterschap hebben over onze eigen mind, over onze eigen geest, over ons eigen denken en voelen.

75 jaar vrijheid (van bezetting), het is mooi. Maar misschien is het ook een illusie. Vanwege de steeds grotere beperkingen van juist die vrijheid.
En tegelijkertijd moeten we misschien nog veel uitbundiger de vrijheid van persoonlijk leiderschap vieren, de vrijheid zelf te bepalen wat we met een ervaring of situatie doen……dat maakt de wereld mooi (kan het maken, zou het moeten maken)
Het hebben en nemen(!) van de eigen verantwoordelijkheid voor ons gevoel (hoe we dat kunnen veranderen door anders te denken) en hoe we omgaan met een gegeven situatie.

En die vrijheid kan ons nooit door wie dan ook worden afgepakt!

Leve de vrijheid!

Details

Geschreven door Ed

Gepubliceerd: 16 mei 2020

Laatst bijgewerkt: 17 mei 2020

De afgelopen week komen er eindelijk ook in Nederland verhalen van artsen en zelfs hoogleraren die grote vraagtekens gaan zetten bij wat er allemaal gebeurt.

Dat werd tijd. En het is dapper, want als je in Nederland als arts iets afwijkends zegt, loop je kans figuurlijk afgemaakt te worden door alle meelopers onder je collega’s, en uiteraard de media. Je zag het aan de video van longarts David Prins die kritische vragen stelde en vraagtekens ook over het gedrag van iemand als Bill Gates. Hij werd afgemaakt in de media, van links tot rechts, terwijl zijn vragen volledig terecht waren. Evenals zijn mening dat de overheid meer zou kunnen doen om de weerstand en gezondheid van de bevolking te verbeteren.

Sinds dag één van iets wat de geschiedenis zal ingaan als de ‘corona-tijd’ of wellicht de ‘corona-gekte’, heeft de WHO alle landen onder druk gezet om vooral alles dicht te gooien en op slot te doen. Zodra een land aarzelde, werd de druk opgevoerd. Zelfs als er nog geen dode was gevallen moest er gehandeld worden alsof de pest was uitgebroken. Ik vroeg me toen (al) af waar het op sloeg, het gaf mij een naar gevoel (geen angst, maar het gevoel iets opgedrongen te krijgen, het gevoel dat er iets niet klopte).  De WHO, de virologen en de epidemiologen hebben sedertdien de dienst uitgemaakt, al dacht premier Rutte dat hij de beslissingen nam.

Jaren geleden tijdens de Mexicaanse griep zagen we ook al dat de virologen het heerlijk vinden om al die aandacht te krijgen en ineens heel belangrijk te zijn. Het zijn net mensen. Maar in dit geval mensen die nogal eenzijdig hun aandacht alleen op virussen richten (en vaccins), en nauwelijks oog hebben voor alle andere zaken die met geneeskunde (en de maatschappij) te maken hebben. Dat alles nog los van het feit dat het wel of niet ziek worden alles te maken heeft met de toestand van het afweersysteem en minder met het virus zelf. Dat blijkt ook wel, want de kans ziek te worden als iemand binnen je gezin corona heeft is afhankelijk van het onderzoek ergens tussen de 5 en 35% - ver van de 100% die je zou verwachten bij zo’n ‘gevaarlijk’ virus. De kans het van iemand op straat op te pikken is nog veel kleiner.

Een paar dagen geleden liet de Raad voor de Volksgezondheid en Samenleving – ik wist niet eens dat die instantie bestaat – ook al weten dat het tijd werd dat anderen dan de virologen de dienst gingen uitmaken. Het is een handjevol artsen die nu de dienst uitmaakt in Nederland (en vrijwel alle andere landen) en alle andere artsen hun wil oplegt, daarbij geholpen door de politiek en vooral door angst. Angst die met name de WHO heeft gekweekt. Maar de schade die dat veroorzaakt heeft is enorm.

Schade niet alleen voor de economie met miljoenen werklozen en mensen die hun eten niet eens meer kunnen kopen. Schade onder andere ook voor patiënten met andere ziekten: meer doden door hartziekten, door malaria, door AIDS, 20% meer doden onder TBC patiënten, en vele malen meer doden extra door honger dan er doden door corona vallen. Het is maar een greep.

Kortom de maatregelen tegen corona zijn vele malen erger dan corona zelf. Dat zou te denken moeten geven. 

Ja, er gaan waarschijnlijk meer mensen dood dan tijdens een pittig griepseizoen. Er zou nu een oversterfte zijn van 9000 mensen, dat is ongeveer gelijk aan het heftige griepseizoen van een aantal jaar geleden. Wereldwijd zijn er nu 310.000 mensen overleden door corona (als dat waar is, want de cijfers worden redelijk omhooggestuwd door willekeur als het gaat om de doodsoorzaak), gemiddeld overlijden er aan griep zo’n 600.000 wereldwijd. En ja, ik weet dat die 310.000 nog niet het eindgetal zal zijn, misschien halen we die 600.000 ook wel. Maar dan nog.

Afgelopen week las ik ook dat het RIVM stelt dat vrijwel alle oversterfte door corona zal zijn veroorzaakt, want er waren nauwelijks andere virussen. Is dat zo? Er zijn altijd veel verschillende virussen in omloop, en er was nota bene een griepepidemie die gelijk viel met corona. Alleen ging toen ineens alles corona heten, terwijl er veel te weinig testen waren om dat te checken.

Het was ook de WHO die zei dat elke dode die misschien (!) corona gehad had als corona-dode moest worden genoteerd. Alsof ze de ernst van corona op alle mogelijke manieren erger probeerden te maken. Waarom? Is het gek je af te vragen wat ze daarmee winnen? 

Het is jammer dat iedereen die kritische vragen stelt door de ‘slapende mensen’ (de mensen die niet bereid zijn hun kritische verstand te gebruiken en klakkeloos de mening van de media als waarheid slikken) en angstige mensen worden verketterd, en tot complotdenkers worden gebombardeerd. Met de media uiteraard voorop.

Zelf heb ik een waslijst aan kritische vragen, maar ik zal ze hier niet opsommen. Ik ben allesbehalve een complotdenker, maar ben zeker niet blind en doof en achterlijk. De farmaceutische industrie is de afgelopen jaren voor miljarden beboet wegens oplichterij en het beduvelen van zowel mensen als overheden.

Ze hebben vele jaren geleden overheden gechanteerd om afgedwongen te krijgen dat ze nooit aansprakelijk kunnen worden gesteld voor de bijwerkingen van vaccins. In deze periode hebben ze afgedwongen dat de minister zijn plan ten nadele van de industrie introk omdat ze anders niet konden garanderen dat we medicatie kregen tegen corona. Maar diezelfde duivelse industrie is nu ineens heilig omdat er misschien een vaccin zou kunnen komen……want over vaccins mag niet getwijfeld worden. 

Maar goed, het wordt tijd dat er een fikse discussie komt over wat er is gebeurd en gaat gebeuren. Want hoewel er vanuit de IC’s vreselijke verhalen zijn gekomen en ook nu via de media wordt gesteld dat het nog lang niet over is en we moeten oppassen voor nieuwe golven, moeten we ook constateren dat virusinfecties continu voorkomen en dat ze af en toe heftiger zijn dan andere jaren. En dat vaccins niet tegen alle virussen gemaakt kunnen worden en bovendien niet zaligmakend zijn; misschien zelfs wel integendeel. Is het immers niet zo dat sinds de grootschalige vaccins het aantal chronisch zieken fiks toeneemt?
Maar dit virus behandelen alsof het de Spaanse griep is, die 50 miljoen slachtoffers vroeg, lijkt toch zwaar overdreven.

Wat we ook zullen moeten accepteren is dat we eens doodgaan. En dat we maar deels zelf uit kunnen maken rond welke leeftijd. En dat als we niet gezond leven dat consequenties heeft. Als je je longen kapot rookt, maakt dat je kwetsbaar. Als je je lever kapot zuipt, maakt dat je kwetsbaar. Als je veel suikers naar binnen hapt, maakt dat je kwetsbaar. Als je op alle mogelijke manier gif naar binnen krijgt omdat je niet biologisch eet en van alles maar op je huid smeert en in je mond stopt, maakt dat je kwetsbaar.
Ik kan nog wel even doorgaan. 

Laten we eens wakker worden. En eens echt over gezondheid gaan nadenken.
Hoe blijven we gezond? Wat kunnen we doen om gezonder te worden? Waarom staan we toe dat ons eten – wat we nuttigen om gezond te blijven – vergiftigd wordt terwijl dat helemaal niet nodig is? Waarom doen we zoveel dingen die niet gezond zijn? En waarom denken we dat we alleen leuk kunnen leven als we ongezonde dingen doen? Waarom laten we ons door de overheid en de media zo gek maken een geneeskunde te omarmen die zelden mensen echt geneest, terwijl er veel vormen van geneeskunde zijn die dat in elk geval veel meer doen. Waarom nemen we de auto terwijl we net zo goed de fiets kunnen nemen, of zelfs naar de winkel kunnen lopen? Waarom met het vliegtuig op vakantie om daar te gaan liggen verbranden en je vol te gieten – dat kan thuis toch ook?

Ach, weet je, enerzijds prikkel ik nu een beetje met deze vragen, maar anderzijds zijn het wel dingen om over na te denken. Veel mensen denken dat ze ‘recht’ hebben op gezondheid. Maar vanuit welke optiek dan? We hebben maling aan de natuur en natuurwetten, terwijl wij bestaan en ontstaan zijn uit die natuur; onze voeding en zelfs onze geneeskunde heeft maling aan onze natuurlijke afkomst. We vergiftigen onszelf via onze voeding, ons drinken, onze medicijnen en onze ademhaling.

Hoezo recht op gezondheid?

Details

Geschreven door Ed

Gepubliceerd: 03 mei 2020

Laatst bijgewerkt: 02 mei 2020

Corona 2 mei 2020

Sinds mijn laatste stukje gewijd aan corona zijn we alweer een tijd verder.

Het aantal nieuwe ziekenhuisopnames is dalende, evenals het aantal dagelijkse doden en de opnames op de IC. Sterker nog, dagelijks worden de IC’s ‘leger’.

Hoewel er behoorlijke eisen worden gesteld aan ons uithoudingsvermogen voor wat betreft de maatregelen, en dat zal nog wel even doorgaan, begint er ook enig licht te schijnen. Kinderen onder de 12 mogen weer gewoon sporten (buiten), en tot 18 mogen ze op 1,5 meter afstand trainen (buiten). En ook tandartsen en fysiotherapeuten gaan weer aan het werk.

Toen ik gisteren in Amsterdam voor mijn zoon wat ging halen bij de Praxis, stond ik wel een poos in een rij buiten voordat ik naar binnen kon. Het vraagt op zo’n moment (ik moest echt iets halen) om geduld. Maar ik besefte ook dat het een soort van onthaasten was. Rennen heeft even geen zin. Ik dacht even dat het helemaal niet zo gek zou zijn om het zo te laten. In de rij was het gezellig, in de winkel heerlijk rustig. En waar mensen elkaar tegenkwamen was het een soort van dansje op afstand om toch maar te proberen die 1,5 meter te handhaven, met respect en gemengd gevoel (humor en/of voorzichtigheid). Ook buiten – ik dacht Amsterdam zal wel anders zijn – liepen mensen met een boog om elkaar heen.

De wereld is anders dan voorheen. En hoewel ik enerzijds hoop dat het weer wordt zoals het was qua omgang met elkaar (het geren en maar onnodige en milieubelastende dingen produceren om winsten te maken mag wat mij betreft achterwege blijven), besef ik tegelijkertijd dat het enige wat vaststaat is dat er altijd verandering zal zijn.
Het wordt niet meer zoals het was, zoals het nu ook niet is zoals het was en het vorig jaar ook niet was zoals het eerder was.
Alles verandert naarmate de tijd vordert.

Dat is een vaststaand gegeven. En daar moeten we het mee doen. Elke minuut die verstrijkt verandert de wereld en is ie niet meer hetzelfde.

Op dit moment zijn er wereldwijd circa 242.000 doden aan corona, en 163.000 aan de griep. Terwijl jaarlijks (in een ‘normaal’ jaar) ongeveer wereldwijd 600.000 mensen doodgaan aan de griep.

Ter relativering: er zijn dit jaar al 564.000 aidsdoden, 330.000 Malaria-doden, en bijna 2,8 miljoen kanker-doden. En 850.000 doden door alcohol. De getallen komen van www.worldometers.info, waar ik vanochtend ook even keek naar hoe het in Zweden gaat.

Als je naar die site gaat, zie je de wereld voor je veranderen. Het aantal mensen wat geboren wordt of overlijdt, tikt voor je ogen bij/weg. Dit jaar zijn er al 47 miljoen mensen geboren en bijna 20 miljoen overleden. In de tijd dus dat er 240.000 aan corona zijn gestorven, heeft de wereld er 27 miljoen nieuwe mensen bij. Getalsmatig kun je je dus afvragen waar we het over hebben, zeker ook als je het vergelijkt met het aantal kanker-doden van 2,8 miljoen dit jaar al.Alles is dus relatief.

Ik ben benieuwd naar Zweden, omdat het daar toch wat vrijer wordt aangepakt dan hier, met o.a. meer eigen verantwoording van de bevolking. En zonder samenscholingsverbod van groepen mensen die elkaar kennen. Volgens de cijfers is het nog steeds zo dat procentueel er in Zweden minder mensen sterven en op de IC liggen dan in Nederland. En in elk geval dus niet meer, wat te verwachten was. Ik ben benieuwd hoe het zich ontwikkelt, maar vooralsnog is die viroloog in Zweden dus niet echt gek, al proberen heel veel mensen zijn beleid te ondermijnen uit angst of uit belangen.

Hoe gaat het verder?

We zullen het gaan zien. Volgens de grafieken waarop het huidige beleid is gestoeld, zouden er het komend jaar nog een aantal lock-downs moeten komen omdat het dan weer zo opvlamt dat de IC’s het weer niet aankunnen. Maar stiekem hoop ik dat het niet waar zal zijn, en dat we langzaam weer gewoon kunnen gaan doen zonder afgestraft te worden.

Met name als het gaat om de onderlinge contacten.
Ik kocht ooit – lang geleden – een cassettebandje van Deepak Chopra getiteld “The prison of the intellect”. Het betrof een uitleg waarom, zeker in het westen, de mens min of meer in een gevangenis zit geschapen en in stand gehouden door zijn eigen intelligentie. De angst voor de dood is daarbij zeker een valkuil die in het oosten minder geldt omdat daar veel meer in een leven na de dood of in reïncarnatie wordt geloofd.

Maar goed, die intelligentie. (Interessant in dat kader dat onze lock down een ‘intelligente lock down’ heet). We zien bij de maatregelen tegen deze corona dat het denken, de intelligentie, de ratio, het ruimschoots heeft gewonnen van de intuïtie en het gevoel.
Onze ouderen gaan nu in eenzaamheid dood of zelfs door die eenzaamheid in plaats van aan corona. Tja, het is een keuze. Maar het zou niet mijn keuze zijn als ik in mijn laatste jaren was. Huiselijk geweld neemt toe, het aantal scheidingen waarschijnlijk ook. Psychische problemen nemen ook toe.
Als mijn zoons kwamen, hugden we elkaar, we omhelsden elkaar bij wijze van groet. Nu staan we op afstand wat onhandig te doen omdat we weten dat we het niet mogen maar misschien wel willen (ik in elk geval wel). Een kleinkind wat vorige week langskwam had bijna tranen in z’n ogen omdat ie niet begreep dat ie oma niet mocht knuffelen. Verstandelijk begreep hij het misschien wel, maar gevoelsmatig niet.

Ik wacht op hoe het verder gaat. Ik hoop op de beste opties, maar ben voorbereid op slechtere opties.
Dat is misschien ook wel hoe we in het leven moeten staan: hopen op (visualiseren van) het beste, maar voorbereid zijn op het slechtste.
Als we op weg naar iets zijn – spiritueel gesproken – is het zelden zo dat er geen hindernis op de weg komt. Altijd wel moeten we onze weg ergens aanpassen, een omweg nemen, een zijpad inslaan. Laten we het corona-tijdperk als een omweg zien, een weg die misschien op termijn wel eens een veel mooiere weg zou kunnen zijn……..zeker voor de aarde.