Details

Geschreven door Ed

Gepubliceerd: 13 februari 2023

Laatst bijgewerkt: 13 februari 2023

Vroeger, voor ik iets over Stoïcijnen had gelezen, dacht ik dat mensen die stoïcijns waren, gespeend waren van gevoel. Koele kikkers.
Nuchtere mensen kwamen daar een beetje in de buurt, dacht ik.

Gaandeweg ben ik gaan herkennen dat ‘nuchter’ vaak juist het ontkennen van de realiteit is en vasthouden aan strakke overtuigingen, waardoor het ontkennen maakt dat je je niet zo hoeft op te winden.  Dat maakt nuchter zo onderkoeld, zo ogenschijnlijk beheerst. Maar vaak zijn ze allesbehalve koel, ze ontkennen gewoon een deel van de werkelijkheid. Ze geloven in een kleiner wereldje dan de meeste mensen. Maar doen dat zo overtuigend, dat ze heel zeker en stabiel overkomen.

Maar goed, ik wilde het hebben over stoïcijnen…….

Niet in het minst omdat de filosofie van de Stoicijnen in de huidige wereld het verschil kan maken voor veel mensen.

Met de huidige wereld bedoel ik ook de polariteit tussen enerzijds de wakkere mensen die zien wat er gebeurt in de wereld (de machten, de ‘Deep State’, de show, de paniek, de stuiptrekkingen, de censuur, de afleidingen, het bedrog) en de niet wakkere mensen die denken dat de waarheid dat is wat de media vertellen en laten zien. Ik zeg dat zonder oordeel over goed of fout!  

In beide gevallen gebeuren er enorme dingen in de wereld. Er gebeuren heftige dingen.

Los van hoe wakker je bent, er is een oorlog in de Oekraïne waar vooral de mensen in de Oekraïne (en het westen) de dupe van zijn, er waren aardbevingen waarbij tienduizenden mensen omkwamen alleen al in Turkije en Syrië. En natuurlijk de energieproblemen en straks de voedselproblemen.

Hoe gaan we om met al die dreigingen, al die gebeurtenissen, al die angst die over ons wordt uitgestrooid, al die onzekerheden, al die polarisatie, al die onrust, al die onvrede, en al die tegenstrijdige zaken en gebeurtenissen?

Dat is waar het Stoïcisme een hulpmiddel kan zijn.

Om te beginnen moet ik ontzenuwen dat Stoïcijnen gevoelloos en koel waren. Dat waren/zijn ze helemaal niet, ze hadden/hebben passie en het hart op de goede plaats. Ze zijn intens gelukkig. Ze benaderen dingen alleen anders dan de doorsnee mens.

Sommige dingen liggen in onze macht, andere niet. Bezie dat. Als iets niet binnen onze macht ligt, dan hebben wij er niets mee te maken……..          Epictetus.

Ze vragen zich bijvoorbeeld bij een gebeurtenis af of ze er iets aan kunnen doen, iets aan kunnen veranderen. Of het binnen hun invloed ligt. Ze vragen zich af of het iets voor hen is, of niet. Als het gaat om iets waar je toch niets aan kunt doen, waarom zou je je er dan druk om maken? Dat is zinloos. Het gebeurt toch, gooi het uit je denken. Wees er niet mee bezig.

Ik kan maar 3 zaken in het Universum vinden: die van mij, die van jou en die van God. Veel van de stress in ons leven komt door ons bemoeien met zaken die niet van ons zijn ….Byron Katie.

De meeste mensen zijn veel te veel bezig met zaken waar ze toch niets aan kunnen veranderen, dingen die ze niet onder controle hebben. Dat kost heel veel energie, zorgt voor veel emoties en is volledig zinloos.
Eigenlijk zijn het enige wat we onder controle hebben onze gedachten en onze daden. Al het andere hebben we niet onder controle. We hebben bijvoorbeeld niet onder controle wat een ander doet.  

De Serenity Prayer:

God, Geef me de kalmte om dat te accepteren wat ik niet kan veranderen,

         Geef me de moed te veranderen wat ik kan,

         Geef me de wijsheid het verschil te weten.

Wat Stoïcijnen zich ook heel erg bewust zijn, is dat er tussen een gebeurtenis en onze reactie erop een moment zit waar onze mening of ons oordeel bepaalt wat de reactie zal zijn. Stoïcijnen leren zichzelf aan even een stapje terug te doen. Oké, er gebeurt dit, hoe ga ik hierop reageren. Terwijl de meeste mensen direct reageren, meestal vanuit eerdere ervaringen of overtuigingen die ze hebben door eerdere ervaringen. Vooroordelen spelen hierbij ook een grote rol. Het lijkt alsof er niets zit tussen een gebeurtenis en ons reageren. Maar dat zit er dus wel degelijk, en dat kunnen we beïnvloeden.

Juist onze reactie op welke gebeurtenis dan ook, kunnen we controleren! Ook al denken we vaak van niet. 

Als je verstoord bent door iets externs, komt dat niet door wat er gebeurde, maar door je eigen taxatie of oordeel van de gebeurtenis; dat kun je op elk moment terug fluiten….. Marcus Aurelius.

Stoïcijnen leren zichzelf zelfs aan om positief te reageren op elke gebeurtenis. Johan Cruyff zou ooit gezegd hebben ‘Elk nadeel heeft z’n voordeel’ en dat is wat Stoïcijnen min of meer omarmen. Elke gebeurtenis is een kans om te leren, om te groeien. Wens niet dat het niet gebeurd was, accepteer het, bevecht het niet. Het maakt je onverslaanbaar en voorkomt teleurstellingen. Nietzsche noemde dat Amor Fati (liefde voor het lot).

Love what is – stop de realiteit te bevechten………..  Byron Katie.

(Overigens is Byron Katie voor zover ik weet geen stoïcijn, maar toch)
Tegenwoordig is filosofie vaak vooral filosoferen, eindeloos debatteren over wat iets betekent, maar in de tijd van de Stoïcijnen (ik bedoel de begintijd, want ze bestaan natuurlijk nog steeds) was filosofie vooral bedoeld om het leven te vergemakkelijken, mooier te maken. Het ging om levenslessen, om voeding voor de ziel. Dat wat dagelijks in de praktijk kon worden gebracht.

Waarden en normen waren zeer belangrijk. Het welzijn was belangrijk. Lichamelijk en geestelijk.
Of eigenlijk: de ‘Deugd’.
Voorop stond namelijk dat je een goed mens moest zijn. En dat je moest leven in harmonie met de natuur. Daarnaast was je bezig met wat je wilde in het leven. En bovenal: je moest vooral bezig zijn met het nu, met het moment. Want dat is het enige moment waar je controle over hebt….

Alles kan van een mens worden afgenomen behalve één ding; de laatste van de menselijke vrijheid – je houding te kiezen in een gegeven omstandigheid, je eigen weg te kiezen….. Viktor Frankl

Ze waren ook heel duidelijk over de mening van de massa, dat wat we de publieke opinie zouden kunnen noemen. Stoïcijnen pogen de waarheid te zien of ontdekken, en handelen daarnaar. De consequenties van dat handelen accepteren ze vervolgens. Alles vanuit die deugd een goed mens te willen zijn.

Ze hadden een soort van minachtig voor conformiteit, voor de mening van de meerderheid, voor het kijken naar anderen voor wat jij vindt en doet. Je inborst (deugd) zou je drijfveer moeten zijn.

Je moet elke gedachte hoe je op anderen zou overkomen verbannen…. Marcus Aurelius

Ik eindig dit eerste blog over het Stoïcisme met nog een citaat van Marcus Aurelius:

Het hele universum is verandering, en het leven zelf is wat je ervan maakt.

Wordt vervolgd….

With love
Ed

P.S. Het kan waardevol zijn om te mediteren op elk van de citaten, omdat ze het overdenken meer dan waard zijn. 

Details

Geschreven door Ed

Gepubliceerd: 13 januari 2023

Laatst bijgewerkt: 13 januari 2023

We leven in een rare tijd, zoals de meeste mensen wel doorhebben.
Er gebeuren veel dingen de afgelopen jaren en wellicht de komende jaren die veel van ons niet willen.

Tegelijkertijd is er een grote massa mensen die dat helemaal niet door heeft, die ‘slaapt’ zo lijkt het. Ze worden in slaap gehouden door de censuur in de media, maar ook doordat ze zichzelf beschermen tegen de afschuwelijke waarheid die ze anders zouden gewaarworden.

Het maakt dat er twee scenario’s zijn (uiteraard zijn er veel en veel meer, maar qua hoofdlijnen kun je er twee opties uit destilleren):

1.  Agenda 2030 van het WEF/VN/WHO/BigPharma en de rijksten der rijksten wordt volledig uitgerold en we komen in een digitale ‘gevangenis’, waarbij we heel veel niet meer mogen (geen auto, geen privébezit, geen vlees, geen trein, geen vliegen), en gedwee alles moeten doen wat de overheid zegt (inclusief experimentele vaccins die velen van ons zullen doden). We zullen niets meer bezitten en ‘gelukkig’ zijn (voor zover dat kan als ons al het gevoel/hart is ontnomen, we digitale wezens/ transhumaan worden).

2. Een compleet andere wereld waarin liefde, empathie en bewust leven in harmonie met de natuur en alle medemensen centraal staat. Waarin iedereen onderdak heeft, iedereen te eten heeft, niemand schulden heeft, iedereen elkaar respecteert, maar waarin ook niemand buitensporige dingen neigt te doen omdat iedereen zich bewust is van gedrag en consequenties voor de aarde, de wereld, de medemens, het milieu. Maar waarin iedereen dat wel doet op basis van vrijwilligheid, zonder dwingende overheden. Dit is een wereld waarin we vrij zijn, en (dus) gelukkig.

Je ziet, het zijn twee totaal verschillende uitkomsten. En zelf hoop ik met heel mijn hart op de tweede uitkomst. Dat was eigenlijk altijd al mijn toekomstbeeld. Maar ik moet toegeven dat er dan nog veel moet gebeuren. (Maar…..er gebeurt ook al heel veel!)

Gisteren ving ik een gesprek op van twee enthousiaste mensen die het hadden over alle reizen die ze nog wilden maken naar andere kanten van de wereld. En ik dacht ‘maar als we als mens dit soort dingen blijven willen, is die tweede optie bijna onmogelijk, dan vragen we erom aan banden te worden gelegd om de aarde te redden.

En toch, als het zo is (en het heeft er alle schijn van) dat er energie opgewekt kan worden die gratis is, en als energie niet vervuilend hoeft te zijn, zijn die mogelijkheden er wellicht ook gewoon in het tweede scenario, het reizen dus. Alleen zou het leuk zijn als de mensen zich iets bewuster zouden zijn van wat er gebeurt en wat ze doen, want dat is nodig in scenario 2.  

Alles wat je doet heeft namelijk effect op de wereld, dat is mooi zoals je verder zult zien, maar maakt ook dat we wat minder egocentrisch moeten denken.

Persoonlijk denk ik dat we vooral moeten gaan voor de liefde, de empathie, het bewust leven in harmonie met. En alles wat dan mogelijk blijkt te zijn omdat er geen bedrijven meer zijn die ten koste van ons winsten willen maken – zoals gratis schone energie, zoals medbeds, e.d., is dan meegenomen. Ik denk dat we een liefdevolle maatschappij zouden kunnen hebben waarin ziekte vrijwel verleden tijd is omdat er gebruik gemaakt gaat worden van alle kennis die nu door BigPharma wordt verdrongen. Een maatschappij waarin geen oorlog is, geen extreem wedijveren, geen machtsspelletjes, etc. Gewoon in harmonie met elkaar leven. 

Maar een rare fase dus in deze wereld, waarin velen graag beslissende dingen zouden willen doen……….wat maakt dat veel mensen protesteren, demonstreren, bidden, etc. In de hoop dat het iets uithaalt………er is veel onrust in de wereld.
(Maar ja, 52 regeringsleiders en 600 CEO’s straks in Davos bij het WEF ----- met geheime vergaderingen en besprekingen. En we kennen hun agenda. Dus hoe link is dat?)

Ook mijn partner, Hanneke, heeft zich de afgelopen jaren veelvuldig hardop afgevraagd ‘wat kan ik nu doen’ om het beter te maken, om verschil te maken? En zij is niet de enige.

Ik vertelde eerder over de vele channelingen die er zijn, contacten met de andere zijde, met zielen, met krachten die ons kunnen helpen.

Uiteraard was ook de rode draad in alle blogs over het scheppen die ik schreef de staat waarin we in staat zijn te scheppen, met als belangrijkste liefde, empathie, geluksgevoel, tevredenheid, dankbaarheid, blijheid…………..

Volgens de channelingen zijn wij lichtwezens, en door ons bewust te zijn, dragen wij al bij tot een verandering in de wereld. Door in de goede staat te zijn, hebben we niet alleen verbinding met onze eigen ziel en met het universum, en kunnen we manifesteren, maar zenden wij licht uit naar onze medemensen en veranderen daarmee de hele energie en situatie. Door een mooiere wereld te willen in onze goede staat dragen we daaraan bij.

We hoeven dus niet keihard te strijden, in tegendeel. Bovendien is bekend dat dat wat we aandacht geven groeit. Dus hoe meer we aanschoppen tegen wat we niet willen, hoe meer kans dat we die kant juist helpen…. 

Het lijkt zo inactief, zo ‘niets’ doen, maar juist zorgen dat je zo veel mogelijk in de juiste staat bent, is het meest optimale wat je kunt doen.

En het mes snijdt aan twee kanten! Je voelt je er beter en sterker door, en je kunt veel beter manifesteren, dingen laten gebeuren die je wilt dat gebeuren. Maar bovendien help je dus de aarde en de medemens ermee! En werk je aan een mooiere wereld.

Het ‘lichtkind’, Helma Broekman, waar ik soms wat kregelig van wordt omdat ze dingen zo zwaar lijkt te maken in wat ze schrijf en vertelt (omdat ze steeds weer de klemtoon legt op het duister), raadt ons aan om vooral te zorgen dat we aan onszelf werken. Dat we emotionele en/of oude trauma’s verwerken, dat we zo goed mogelijk in ons vel gaan zitten. Want dat is wat ons uiteindelijk zal redden van het duister.
En ondanks al haar waarschuwingen voor het duister en dat we dat niet mogen wegcijferen, is haar boodschap ook positief: werk aan jezelf en je redt jezelf 

Want het is ons innerlijk wat onze kracht is. Het is wat IN ons zit.

En volgens de channelingen ZIJN we liefde, ZIJN we licht. En dat geldt zeker voor de mensen die bewust zijn (en in het algemeen dus ook redelijk ‘wakker’). En dat is de kracht die nodig is om de wereld te veranderen. Dat is ook de kracht die maakt dat we verder evolueren, dat we geestelijk en lichamelijk sterker worden en op een ander niveau belanden.

Het mooie van dit alles is dat we dus niet alleen scheppen voor onszelf door zoveel mogelijk in de juiste staat te zijn, maar dat we een belangrijke bijdrage leveren aan een mooiere wereld. Dat we al onze naasten helpen door zelf die goede staat bewust te omarmen. Door dus liefdevol te zijn, empathisch, blij, gelukkig, dankbaar, etc.

Ik moet toegeven dat alleen al die gedachte me gelukkig maakt. Elke keer als ik mijn Qigong sta te doen en de emoties ‘geluk’(groen), ‘blijheid’(rood), ‘vrede’(groen), ‘tevredenheid’(wit) en dankbaarheid’(blauw) tot in elke cel laat doordringen, tot in elke DNA-streng, tot in elke weefsel (en dat virtueel doe met iedereen die dat met me mee wil doen), voelt dat fantastisch.

En het besef dat ik daarmee de totale energie van de wereld ook ten positieve verander maakt dat gevoel nog beter. Ik voel me (ver)licht. 

Hoe meer van ons gewoon hun licht laten schijnen, stralen, hoe meer we bijdragen aan het meer bewust worden en ‘wakker’ worden van onze medemensen. Hoe meer we dus de juiste staat weten te vinden, hoe meer we niet alleen manifesteren wat we willen, maar hoe meer we ook anderen verlichten, anderen onbewust meetrekken de goede kant op. We hoeven niemand wakker te schudden, we hoeven alleen licht/liefde te verspreiden.

Dat op zich is al een uitnodiging om nog meer dan voorheen alle dingen waar we dankbaar voor mogen zijn te erkennen, dat in onszelf of hardop uit te spreken. En te beseffen dat we ons gelukkig kunnen voelen om die redenen, maar zelfs zonder reden. Gewoon door aan iets moois of een fantastisch iemand te denken. Ach, je begrijpt vast wat ik bedoel.

Wees blij met wat je hebt, met wie je bent, met jezelf. Waardeer jezelf, voel de kracht in jezelf. Besef wat een verschil je kunt maken in de wereld door alleen maar te zorgen dat je je zo vaak mogelijk ‘goed’ voelt. Door zo vaak mogelijk blij, gelukkig, dankbaar en tevreden te zijn.

Mijn ervaring is, maar dat kan voor iedereen anders zijn, dat ik steeds minder geluk of blijheid hoef te vinden buiten mezelf. Dat ik onafhankelijk ben van anderen voor mijn geluk, voor mijn goede staat.

Uiteraard kan iemand mijn goede staat nog wel eens (kort) verstoren, maar om me gelukkig of blij te voelen heb ik geen ander nodig of iets anders. Ik merk dat ik me steeds meer oké voel met wat ik heb, wat ik ben, waar ik ben. Ik hoef niet naar Verweggistan om me te kunnen ontspannen, ik hoef geen luxe materiele zaken om me goed te voelen, ik geniet van wandelen, van fietsen, van een stukje hardlopen, van een puzzel maken, van soms een serietje kijken, van het gezelschap van mijn echtgenote.  

Maar ik zeg erbij dat ik niet naar nieuws en actualiteiten kijk op de mainstream. Ik hou me wel op de hoogte en weet als geen ander wat er gebeurt in de wereld, maar ik wens geen gecensureerde en eenzijdige berichten ingegoten te krijgen. Bovendien maakt een journaal niemand gelukkig. De boodschappen en reclames evenmin.

De belangrijkste boodschap: vraag je niet te veel af hoe je kan bijdragen aan een mooiere wereld of hoe je kunt bijdragen aan een sneller einde van de gekte in de wereld. Weet dat het enige wat je hoeft te doen is zorgen dat je zo veel mogelijk in de goede staat verkeert, de staat die voor jou ook het beste is……..jij BENT het licht en de LIEFDE die de wereld nodig heeft. 

With love,

Ed

Details

Geschreven door Ed

Gepubliceerd: 05 februari 2023

Laatst bijgewerkt: 05 februari 2023

Wij staan in het centrum van het universum. We zijn aan alle kanten verbonden met het universum. We bevatten dezelfde moleculen en stofjes als het universum. We zijn deel van het universum. Je zou zelfs kunnen zeggen dat we (deel van) het universum zijn zoals een druppel in de oceaan (deel van) de oceaan is.

Voordat religies met hun goden de macht en waarheid gingen opeisen, vonden alle mogelijke stammen van oermensen hun ‘God’ in de wijsheid en het bewustzijn van het universum. Een ‘bewustzijn’, wat inmiddels wetenschappelijk ook is aangetoond.

Eigenlijk is heel veel van wat we ‘het weten’ van de oermensen zouden kunnen noemen wetenschappelijk aangetoond.
Net zoals iedereen die zijn of haar intuïtie gebruikt, heeft ervaren dat de intuïtie niet iets is om te negeren omdat het (vrijwel) altijd klopt. De momenten dat het niet klopt zijn mogelijk die momenten dat angst een vinger tussen de deur krijgt en ons gaat beïnvloeden.

In feite zien we dat alles wat van de natuur afstamt en in ere wordt gehouden ons versterkt. Ondanks de grote mate van censuur en blokkades op alles wat natuurlijker is en wat kritisch is op wat de industrie ons opdringt, komt er toch veel informatie over tal van zaken die onze gezondheid positief kunnen beïnvloeden.

Niet voor niets doet de EU z’n best om met name de social media nog meer aan banden te leggen. Voorbeeld daarvan is bijvoorbeeld Elon Musk, die in de Nederlandse mainstream vooral als een slechte man wordt afgeschilderd, maar die in werkelijkheid Twitter heeft ontdaan van alle censuur. En bovendien aan het onthullen is wat er allemaal geblokkeerd werd. Dat is een grote bedreiging voor lieden die met criminele activiteiten bezig zijn.

Het gevolg daarvan is dat we te zien krijgen welke viezigheid er is gebeurd, hoe we zijn beduveld door de regeringen. Op het gebied van corona bijvoorbeeld, wat ook in Nederland via de WOB/WOO-verzoeken naar boven kwam (en door de mainstream is verzwegen, en waarbij kritische vragen ook in de kamer worden geblokkeerd), maar ook alle leugens, desinformatie en bedrog rond de verkiezingen in Amerika. Musk is dus een doorn in het oog van hen die problemen hebben met eerlijkheid en democratie. En helaas geldt dat ook (of juist) voor de EU/VS/VN en onze regeringen. Dat zegt helaas al meer dan we zouden willen weten. Ik kwam vandaag een mooie quote tegen: “Wanneer het onthullen van een misdrijf wordt behandeld als het plegen van een misdrijf, wordt u geregeerd door criminelen”). Genoeg hierover.

Terug naar het universum. Ik had het over moleculen en stofjes, maar wat misschien nog belangrijker is, is de energie. Want alles begint bij en bestaat uit energie. Dat wat we niet kunnen zien, maar soms wel kunnen voelen. En deels kunnen we dat ook trainen.

Zelf liep ik een paar dagen geleden door een smaal laantje in de duinen hier en hield mijn handen met handpalmen naar voren naast mijn lichaam. Ik had even om de gevoeligheid te vergroten mijn handpalmen over elkaar gewreven. Bij elke stap kun ik voelen hoe de energie in mijn handen (of de energie die tegen mijn handen ‘drukte’) veranderde. Dat alles onder invloed van de energie van de bomen die ik passeerde.

Je kunt het ook ervaren door bijvoorbeeld een grote boom te nemen en van wat grotere afstand naar die boom toe te lopen met je handpalmen naar voren gericht (armen gewoon langs je lichaam). Je zult dan merken dat op een gegeven moment het gevoel in je handen verandert (temperatuur, druk, tintelingen, bij iedereen zal het iets anders zijn) als je dichterbij komt. Soms is het net alsof er ‘ringen’ om die boom zijn waarbij je de energie beter voelt (aura’s van de boom).

Net als wij hebben bomen energie en net als we onze eigen energie kunnen leren voelen, kan dat ook met bomen. Zo kunnen we onze energie ook versterken met behulp van de bomen en andere zaken in de natuur. Daarom is het ook zo goed om dagelijks een tijdje in de natuur door te brengen. Als je je daarbij denkbeeldig verbindt (of letterlijk) met de natuur, de bomen, etc., kun je jezelf opladen en in balans terugbrengen. Ooit heb ik tijdens een seminar bomen geknuffeld – ik deed gewoon mee met de opdrachten die we kregen. Wat me altijd zal bijblijven is dat elke boom anders voelde en de energie die ik ervoer. Soms kracht, maar soms ook verdriet, somberheid, zwakte.

Alles wat wij doen, heeft een invloed op de energie, of is zelfs energie.

Zo ook onze gedachten. Het is niet zo dat gedachten alleen maar ergens in ons hoofd zitten, gedachten zorgen voor een verandering van energie. Als we een steentje in het water gooien, zien we kringen die steeds verder vanuit het centrum gaan en steeds minder groot worden (maar eindeloos door kunnen gaan met verplaatsing van waterdruppels, onzichtbaar voor ons).

Als we denken gebeurt er net zoiets. De energie van ons energielichaam verandert, en straalt dat min of meer uit in de omgeving. Het verandert het energieveld om ons heen, maar reikt veel verder dan we denken. In feite veranderen we het wereldse energieveld, het universele energieveld. Op die manier kan ons denken invloed hebben op zaken die heel ergens anders op aarde gebeuren, zeker als we onze aandacht op die situatie gericht houden. En met hoe meer mensen we dat doen, hoe groter het effect.

Een mooi voorbeeld – weliswaar dichter bij huis, maar toch – is het volgende. Een man rijdt naar huis en heeft zin om naar de film te gaan, en onderweg bedenkt hij dat zijn partner misschien wel geen zin heeft. Hij ziet het voor zich. Dat bedrukt zijn stemming en hij kan die gedacht ook niet loslaten. Thuisgekomen staat z’n partner hem vrolijk op te wachten. Hij krijgt weer hoop, maar de partner laat weten geen zin in de film te hebben als hij ernaar vraagt. Later vertelt ze dat ze de hele dag wel zin had gehad, maar een poosje voor hij thuiskwam was er ineens geen zin meer, en zelfs een aversie. Ze begreep het zelf ook niet echt……

Bekend zijn ook de mensen die door middel van alfa-training met een groepje mensen op grote afstand proberen te genezen van een ziekte of klacht. Daarbij zijn opvallend goede resultaten geboekt. We kunnen via onze mind effect hebben op anderen. Maar wel met toestemming.

En weer ga ik terug naar het universum. Er wordt gezegd dat het universum alle mogelijkheden bevat als mogelijk resultaat van iets wat je onderneemt. Daarom wordt het ook wel het veld van oneindige mogelijkheden genoemd, het onbeperkte potentieel. En dat maakt weer dat ook wij eigenlijk een onbeperkt potentieel hebben…….

De brug tussen wat ik eerder hierboven schreef en deze onbeperkte mogelijkheden, is dat we met onze gedachten de uitkomst dus kunnen beïnvloeden. Maar meer nog met onze emoties, met onze intentie.

En dan kom ik weer bij alles wat ik eerder schreef: door via ons hart de intentie te voelen, uit te zenden (want het hart is zelfs het grootste energieorgaan van het lichaam), laten we het universum weten wat we willen. Het hart is onze sterke verbinding met onze ziel, met het universum.

Wat we op die manier doen is dus eigenlijk kiezen uit de onbeperkte mogelijkheden voor het resultaat wat wij willen. In deze tijd waarin we leven, wordt er via de channelingen steeds weer op gehamerd hoe wij in staat zijn om te manifesteren, zelfs steeds sneller te manifesteren. Dat heeft alles te maken met het (ascentie)proces waarin we zitten.

Leek het aanvankelijk zo dat het ascentie (letterlijk hemelvaart) proces zou leiden tot een leven in andere staat (ziel), nu blijkt steeds meer dat we in onze menselijke hoedanigheid blijven, maar wel de vermogens krijgen die bij die ‘hemelvaart’ horen, met name de op liefde gebaseerde instelling (en hopelijk wereld) en de manifestatiekracht.

Weer komen zo uit bij de belangrijkste facetten waar we mee bezig zouden moeten zijn als we het leven wat we leiden zo optimaal mogelijk willen laten zijn. Een staat van liefde, van compassie, van respect, van geluk, van tevredenheid, van blijheid, van vrede/stilte, van dankbaarheid. Het is de basis voor alles wat we willen bereiken en willen zien.

Het verbindt ons met onze kern, met de bron, met onze ziel, met het universum. En maakt het mogelijk te kiezen uit al die onbeperkte mogelijkheden.

Eigenlijk is het zo simpel, en toch zo moeilijk.

Omdat we zo vaak, veel te vaak, op de automatische piloot gaan. Hoe bewuster we worden, hoe meer we die automatische piloot kunnen omzeilen, en hoe meer we ons eigen lot in handen hebben en hoe meer we kunnen scheppen wat we willen……. 

With love,

Ed

Details

Geschreven door Ed

Gepubliceerd: 06 november 2022

Laatst bijgewerkt: 06 november 2022

Als kind ben ik opgevoed in een gezin waar geen ruimte was voort religie. Dat is te zeggen, mijn ouders waren er niet mee bezig, hadden er niets mee, maar vonden wel dat ik iets van ‘het geloof’ moest weten, dus ging ik naar de zondagsschool. En later kreeg ik zowel op de lagere school als de middelbare school bijbel les of ‘maatschappijleer’.

Ik vond vooral de verhalen aardig, maar had er verder niet zoveel mee. De tien geboden maakten wel indruk, maar meer omdat ik de ‘geboden’ niet meer dan normaal vond. Ik begreep de ophef erover niet zo goed. Toch normale regels waar ieder mens zich van nature aan te houden had?
In de huidige wereld begin ik te begrijpen dat dat lang niet voor iedereen zo logisch is…..

Maar goed, voor mij – hoewel ik er niet zo mee bezig was – bestond dit leven, en dat was het. Geen moment dacht ik na over een leven na dit leven, of een leven voor dit leven. Ik wilde in dit leven gewoon een goed mens zijn en arts worden om mensen te helpen.

Dus ging ik geneeskunde studeren aan de Universiteit van Leiden. Met gemende gevoelens omdat ik regelmatig twijfels had over de manier waarop men met patiënten omging of over de theorie die in de praktijk vaak niet bleek te kloppen. Verbaasder was ik vaak nog over het feit dat niemand anders dat scheen op te vallen. Opvallend was ook de hiërarchie met de hoogleraar bovenaan en de student en verpleging onderaan. Misschien logisch, maar ik was opgevoed met het idee dat iedereen gelijk was, dus die hiërarchie ergerde me ook wel.

Het werd op die manier een beetje een na-aap gebeuren. En lang niet altijd omdat de prof zo erg gelijk had. Het verklaart hoe gemakkelijk de farmaceutische industrie alles en iedereen kan beïnvloeden: wind de prof om je vinger en je hebt alle anderen ook. Want wat later opviel was dat huisartsen weer de specialisten in de buurt volgen met de medicatie…..eitje dus voor de industrie.

Maar goed. Als huisarts kwam ik er dus helaas pas achter dat al die kennis die ik had opgedaan op de universiteit niet leidde tot helende bezigheden. In een Academisch ziekenhuis zie je uitzonderlijke ziekten en is het dus al heel wat als er een verbetering kan worden verkregen. Dat maakt indruk op een beginnend student/arts. Of er worden operaties uitgevoerd die levensreddend zijn, of heel bijzonder. Ook dat maakt indruk.

Maar in de dagelijkse praktijk gaat het vaak om veel voorkomende aandoeningen die ogenschijnlijk niet zo heftig zijn. Met veel chronische aandoeningen (toen ook al), en toen ook al steeds meer mensen met kanker. Daar kon je als arts eigenlijk niet zoveel mee. Ja, er werden wel veel recepten voor uitgeschreven, maar het genezende nut ervan? Nul, nul. Het meeste ging vanzelf over – dat wil zeggen het lichaam knapte het zelf op. En de rest was chronisch voorschrijven van medicamenten omdat ze de klachten beperkten. En bij kanker…ach.

Ik werd er depressief van. Zo lang gestudeerd, en dan eigenlijk niets echt kunnen genezen. Zo ging ik op zoek en belandde bij homeopathie; eigenlijk omdat ik over antroposofie niet zoveel kon vinden, en als eerste een aantal boeken over homeopathie ging lezen.
Een poos later ging ik de opleiding doen tot homeopathisch arts naast mijn huisartsenpraktijk. En zo kwam ik in aanraking met Ghekas, een Griekse homeopaat. En Grieken zijn zoals je weet nogal filosofisch. 

Hij had in die tijd momenten dat hij echt op een filosofische toer was (voor mijn gevoel althans). Zo vertelde hij dat het de ziel van het kind was wat in het lichaam van de moeder kon zorgen voor een andere voorkeur qua voedsel. Het was een nieuw idee voor me. Het was iets om over na te denken. Later vertelde hij dat het tot het einde van het leven nuttig was om te zorgen voor een zo goed mogelijke gezondheid of balans, omdat dat het volgend leven ten goede kwam.

Het volgende leven? Waar ging het nu weer over? Hoezo volgend leven? Daar was ik nog nooit mee bezig geweest. Maar eerlijk is eerlijk, ik ging er wel over nadenken.

Ik was er altijd van uitgegaan dat er alleen dit leven was. Maar waarom? Wat waren daar de argumenten voor, de bewijzen van? Ik was daar gewoon vanuit gegaan. Ik had nooit een andere mogelijkheid gehoord tijdens mijn leven tot dan.
Maar aan de andere kant, wat waren de bewijzen voor een leven na dit leven? Wat zouden argumenten kunnen zijn?

Het zette me aan het denken, aan het contempleren, aan het peinzen. Ik besloot uiteindelijk dat ik voor geen van beide ‘overtuigingen’ een bewijs had. Dat geen van beide logischer was dan het andere. Dus: welke ‘overtuiging’ was prettiger?
Toen ik het er later met iemand over had, gaf diegene aan dat het idee van een volgend leven te complex was, te veel onzekerheid gaf, te bedreigend was.
Ik had het omgekeerde. Als er een volgend leven was, dan had dit leven voor mij meer zin. Dus koos ik er bewust voor te ‘geloven’ in een volgend leven.

Dan was het niet afgelopen na dit leven, en kon ik wellicht in een volgend leven nuttiger zijn door wat ik in dit leven geleerd had. Verder dan dat kwam ik niet, maar het gaf mij juist meer zekerheid dan de onzekerheid van één te leven leven. Ik vond het een prettig idee en omarmde het uiteindelijk toen ik aan het idee gewend was. Nu – achteraf – realiseer ik me dat mijn intuïtie maakte dat ik het ‘idee’ omarmde. Het ‘geloven’ was meer een ‘weten’.

En toen ging ik NEI studeren/leren. De basis was het feit dat je via spiertestjes kon communiceren met het onbewuste. Je kon vragen stellen waar je ‘ja’ of ‘nee’ op kreeg als antwoord. Op die manier kun je uitvragen waar blokkades zitten of waar bepaalde emoties (emotionele herinneringen of blokkades) vandaan komen. En natuurlijk behandelen via de techniek van de NEI, maar daar gaat het nu even niet om.
Voor mij was het testen op deze manier niet nieuw omdat ik al Integra (Integrale geneeskunde) had geleerd, waarbij je ook op die manier testte.

Het op die manier testen van de oorsprong van emoties, op die manier communiceren met het onbewuste, waarbij je heel veel kon uitvragen (wat wij toen ook deden uit nieuwsgierigheid – het is vaak helemaal niet nodig om al te veel uit te vragen/zoeken), dat was nieuw en vereiste ook enige tijd om eraan te wennen en er vertrouwd mee te raken. Zeker voor mij als regulier opgeleid arts, die alles vooral wetenschappelijk leerde benaderen.

En je weet, dingen die de wetenschap niet begrijpt zijn al snel ‘onzin’.

Redelijk snel leerde ik er vertrouwen in te hebben en voelde het goed. Niet alleen omdat je als je behandeld werd ook ervoer wat het effect was, maar het voelde ook als kloppend. Wat er ook uitkwam, want dat wist je nooit tevoren. Toch werd ik verrast door wat we ontdekten. We kwamen bij het uitvragen van de oorsprong van de emotionele bron regelmatig uit in vorige levens (of parallelle) levens. Was ik via Ghekas gewend geraakt met het begrip ‘volgend leven’, over ‘vorige levens’ had ik nog nooit nagedacht. Maar dat idee werd nu wel opgewekt. En ik moest het ook wel geloven omdat ik inmiddels overtuigd was van de waarheid van wat we uitvogelden……

En zo werd een klein wereldje van ‘alleen dit leven’ in een aantal jaren tijd tot een immens grote wereld van een ziel met meerdere levens (eeuwig leven?).

En op de een of andere manier verrijkte het mijn leven aanzienlijk. Alleen jammer dat ik me niets kon herinneren van mijn vorige levens……
Wel was ik ook een beetje verbaasd hoe overtuigingen konden veranderen onder invloed van andere informatie. Overtuigingen zijn niets anders dan een mening over iets hebben die je keihard gelooft, en waar je wereldbeeld op gebaseerd kan zijn.

Gelukkig ben ik mijn leven lang al nieuwsgierig, en stond ik daardoor open voor nieuwe ervaringen, nieuwe ‘feiten’, nieuwe ‘waarheden’. Al te vaak kom ik mensen tegen die zich vastbijten in hun wereldje van overtuigingen en niet wensen na te denken over andere mogelijkheden. Dat is te bedreigend. Het verklaart ook waarom zoveel mensen vandaag de dag niet zien wat er echt gebeurt in de wereld, zelfs in de Nederlandse politiek.

Het verklaart waarom – in weerwil van de duizenden wetenschappers die gelijk blijken te hebben gekregen in de voorspelling van de ellende van de vaccins – nog zoveel mensen de vaccins een goed idee vonden. Of waarom nog zoveel mensen denken dat de overheid het beste met ons voorhad, terwijl uit de WOB (nu WOO) verzoeken blijkt hoe we zijn voorgelogen en gemanipuleerd.

Maar die ervaring van een grotere wereld werd door vele andere ervaringen versterkt. Ik ontmoette helderzienden die feilloos dingen vertelden die ze niet op een andere manier konden weten nadat ik anderen had ontmoet die m.i. ‘gokten’ en die ik niet vertrouwde. Ik ontmoette mediums die mijn vertrouwen kregen door hun integriteit en daden. Er waren dus andere communicatiemogelijkheden dan spiertesten met een wereld die we niet zagen.

Toen ik de afgelopen jaren dus leerde over ‘Ra’ en over ‘Abraham’ (Hicks), was dat eerder een bevestiging dan iets wat vreemd was. En toen James van Praagh, die communiceerde met overleden zielen. En dat er nu veel gechannelde berichten tot ons komen via mediums is voor mij niet vreemd, eerder welkom. Al hou ik wel een slag om de arm. Ik geloof niet alles zomaar in deze tijd van al te veel bedrog. Maar de tendens is positief.

Wat mooi is om te horen is dat wij als mensen levend in deze tijd daar kennelijk zelf voor hebben gekozen. We wisten dat het een moeilijke tijd zou zijn, maar ook een unieke. Ons valt de eer te beurt om te helpen de aarde en de mensheid naar een hoger niveau te brengen, een hoger niveau van vibratie, van trilling. Nadeel is wel dat we daartoe leven in een tijd met veel tegenstellingen, waarin we nogal wat uitdagingen te overwinnen hebben.

Het belangrijkst is het om in je eigen kracht te komen en blijven. Om in jezelf te geloven, jezelf te accepteren voor wie je bent. Als we dat kunnen, zijn we stuk voor stuk zielen die bijdragen aan het mooie wat er gebeurt. Eigen kracht die bestaat uit een hoog trillingsniveau (zoals ik al eerder schreef: geluk, blijheid, vrede, tevredenheid, dankbaarheid, liefde). De kunst is, om zodra je uit je kracht bent, weer snel terug te keren.

Weet dat er mooie dingen op ons wachten, maar weet ook dat er duister is wat probeert een spaak in het wiel te steken.

Het is inmiddels duidelijk en bewezen, dat er meerdere instanties samenwerken om meningen te censureren, dat media geld krijgen om een mening te verkondigen die de overheid wil, dat presentatoren geld krijgen om zich te laten prikken op TV, dat via VWS en RIVM cijfers gemanipuleerd werden om ongevaccineerden in een kwaad daglicht te stellen, dat wetenschappers monddood werden gemaakt omdat ze de waarheid spraken, etc.
Maar als je dat zegt, ben je een complotdenker………  

Er is dus veel kwaad wat geschiedt, veel mensen die niet bezig zijn in het belang van ons mensen, maar daar staat tegenover dat wij met z’n allen in staat zijn om alles wat er gebeurt om te buigen in iets heel moois, geholpen door zielen aan gene zijde. En misschien wel door krachten die we niet kennen en misschien zelfs wel niet geloven. Het enige wat we hoeven te doen – en dat is vaak al lastig genoeg – is de ‘energie’ hoog te houden, de trilling hoog te houden.

Daartoe hoeven we ons alleen maar gelukkig te voelen (denk aan iets wat je gelukkig maakt), blij te zijn (liedje, leuke gedachte, etc.), vredig te voelen, tevreden te zijn (op dit moment, met onszelf) en/of dankbaar te zijn (er is zoveel om dankbaar voor te zijn!). Elk moment dat je ervaart dat je niet op die ‘hoogte’ zit, ga je ernaar terug. En wees onvoorwaardelijk liefdevol naar je medemens (wat niet betekent dat je alles hoeft te accepteren in het gedrag van die ander; je kan van de ander houden en hem/haar toch flink de les lezen, zelfs uit liefde; anderzijds mag de ander ook zijn wie ie is).

Ik geloof in die mooie toekomst, al is het alleen al omdat dat de beste keus is. Daarom probeer ik mijn vibratie hoog te houden, wat het leven op zich al mooier maakt. Ik word me steeds meer bewust van het feit dat ik me op elk moment gelukkig kan voelen als ik dat wil, dat ik lol kan hebben als ik dat wil, dat ik me op elk moment vredig kan voelen en tevreden kan zijn, en dat ik me onuitsprekelijk dankbaar voel voor oneindig veel dingen. En dat allemaal zonder dat een ander dat hoeft te merken. Ondanks alle uitdagingen die er waren en zijn. Alleen al de dankbaarheid daarvoor maakt het mooi om te leven in deze tijd.

Ik ben hier dus om mijn bijdrage te leveren. Eerst als arts/therapeut, nu als liefhebbend en licht-schijnend mens. In dankbaarheid. 

With love,

Ed