We leven in een rare tijd, zoals de meeste mensen wel doorhebben.
Er gebeuren veel dingen de afgelopen jaren en wellicht de komende jaren die veel van ons niet willen.
Tegelijkertijd is er een grote massa mensen die dat helemaal niet door heeft, die ‘slaapt’ zo lijkt het. Ze worden in slaap gehouden door de censuur in de media, maar ook doordat ze zichzelf beschermen tegen de afschuwelijke waarheid die ze anders zouden gewaarworden.
Het maakt dat er twee scenario’s zijn (uiteraard zijn er veel en veel meer, maar qua hoofdlijnen kun je er twee opties uit destilleren):
1. Agenda 2030 van het WEF/VN/WHO/BigPharma en de rijksten der rijksten wordt volledig uitgerold en we komen in een digitale ‘gevangenis’, waarbij we heel veel niet meer mogen (geen auto, geen privébezit, geen vlees, geen trein, geen vliegen), en gedwee alles moeten doen wat de overheid zegt (inclusief experimentele vaccins die velen van ons zullen doden). We zullen niets meer bezitten en ‘gelukkig’ zijn (voor zover dat kan als ons al het gevoel/hart is ontnomen, we digitale wezens/ transhumaan worden).
2. Een compleet andere wereld waarin liefde, empathie en bewust leven in harmonie met de natuur en alle medemensen centraal staat. Waarin iedereen onderdak heeft, iedereen te eten heeft, niemand schulden heeft, iedereen elkaar respecteert, maar waarin ook niemand buitensporige dingen neigt te doen omdat iedereen zich bewust is van gedrag en consequenties voor de aarde, de wereld, de medemens, het milieu. Maar waarin iedereen dat wel doet op basis van vrijwilligheid, zonder dwingende overheden. Dit is een wereld waarin we vrij zijn, en (dus) gelukkig.
Je ziet, het zijn twee totaal verschillende uitkomsten. En zelf hoop ik met heel mijn hart op de tweede uitkomst. Dat was eigenlijk altijd al mijn toekomstbeeld. Maar ik moet toegeven dat er dan nog veel moet gebeuren. (Maar…..er gebeurt ook al heel veel!)
Gisteren ving ik een gesprek op van twee enthousiaste mensen die het hadden over alle reizen die ze nog wilden maken naar andere kanten van de wereld. En ik dacht ‘maar als we als mens dit soort dingen blijven willen, is die tweede optie bijna onmogelijk, dan vragen we erom aan banden te worden gelegd om de aarde te redden.
En toch, als het zo is (en het heeft er alle schijn van) dat er energie opgewekt kan worden die gratis is, en als energie niet vervuilend hoeft te zijn, zijn die mogelijkheden er wellicht ook gewoon in het tweede scenario, het reizen dus. Alleen zou het leuk zijn als de mensen zich iets bewuster zouden zijn van wat er gebeurt en wat ze doen, want dat is nodig in scenario 2.
Alles wat je doet heeft namelijk effect op de wereld, dat is mooi zoals je verder zult zien, maar maakt ook dat we wat minder egocentrisch moeten denken.
Persoonlijk denk ik dat we vooral moeten gaan voor de liefde, de empathie, het bewust leven in harmonie met. En alles wat dan mogelijk blijkt te zijn omdat er geen bedrijven meer zijn die ten koste van ons winsten willen maken – zoals gratis schone energie, zoals medbeds, e.d., is dan meegenomen. Ik denk dat we een liefdevolle maatschappij zouden kunnen hebben waarin ziekte vrijwel verleden tijd is omdat er gebruik gemaakt gaat worden van alle kennis die nu door BigPharma wordt verdrongen. Een maatschappij waarin geen oorlog is, geen extreem wedijveren, geen machtsspelletjes, etc. Gewoon in harmonie met elkaar leven.
Maar een rare fase dus in deze wereld, waarin velen graag beslissende dingen zouden willen doen……….wat maakt dat veel mensen protesteren, demonstreren, bidden, etc. In de hoop dat het iets uithaalt………er is veel onrust in de wereld.
(Maar ja, 52 regeringsleiders en 600 CEO’s straks in Davos bij het WEF ----- met geheime vergaderingen en besprekingen. En we kennen hun agenda. Dus hoe link is dat?)
Ook mijn partner, Hanneke, heeft zich de afgelopen jaren veelvuldig hardop afgevraagd ‘wat kan ik nu doen’ om het beter te maken, om verschil te maken? En zij is niet de enige.
Ik vertelde eerder over de vele channelingen die er zijn, contacten met de andere zijde, met zielen, met krachten die ons kunnen helpen.
Uiteraard was ook de rode draad in alle blogs over het scheppen die ik schreef de staat waarin we in staat zijn te scheppen, met als belangrijkste liefde, empathie, geluksgevoel, tevredenheid, dankbaarheid, blijheid…………..
Volgens de channelingen zijn wij lichtwezens, en door ons bewust te zijn, dragen wij al bij tot een verandering in de wereld. Door in de goede staat te zijn, hebben we niet alleen verbinding met onze eigen ziel en met het universum, en kunnen we manifesteren, maar zenden wij licht uit naar onze medemensen en veranderen daarmee de hele energie en situatie. Door een mooiere wereld te willen in onze goede staat dragen we daaraan bij.
We hoeven dus niet keihard te strijden, in tegendeel. Bovendien is bekend dat dat wat we aandacht geven groeit. Dus hoe meer we aanschoppen tegen wat we niet willen, hoe meer kans dat we die kant juist helpen….
Het lijkt zo inactief, zo ‘niets’ doen, maar juist zorgen dat je zo veel mogelijk in de juiste staat bent, is het meest optimale wat je kunt doen.
En het mes snijdt aan twee kanten! Je voelt je er beter en sterker door, en je kunt veel beter manifesteren, dingen laten gebeuren die je wilt dat gebeuren. Maar bovendien help je dus de aarde en de medemens ermee! En werk je aan een mooiere wereld.
Het ‘lichtkind’, Helma Broekman, waar ik soms wat kregelig van wordt omdat ze dingen zo zwaar lijkt te maken in wat ze schrijf en vertelt (omdat ze steeds weer de klemtoon legt op het duister), raadt ons aan om vooral te zorgen dat we aan onszelf werken. Dat we emotionele en/of oude trauma’s verwerken, dat we zo goed mogelijk in ons vel gaan zitten. Want dat is wat ons uiteindelijk zal redden van het duister.
En ondanks al haar waarschuwingen voor het duister en dat we dat niet mogen wegcijferen, is haar boodschap ook positief: werk aan jezelf en je redt jezelf
Want het is ons innerlijk wat onze kracht is. Het is wat IN ons zit.
En volgens de channelingen ZIJN we liefde, ZIJN we licht. En dat geldt zeker voor de mensen die bewust zijn (en in het algemeen dus ook redelijk ‘wakker’). En dat is de kracht die nodig is om de wereld te veranderen. Dat is ook de kracht die maakt dat we verder evolueren, dat we geestelijk en lichamelijk sterker worden en op een ander niveau belanden.
Het mooie van dit alles is dat we dus niet alleen scheppen voor onszelf door zoveel mogelijk in de juiste staat te zijn, maar dat we een belangrijke bijdrage leveren aan een mooiere wereld. Dat we al onze naasten helpen door zelf die goede staat bewust te omarmen. Door dus liefdevol te zijn, empathisch, blij, gelukkig, dankbaar, etc.
Ik moet toegeven dat alleen al die gedachte me gelukkig maakt. Elke keer als ik mijn Qigong sta te doen en de emoties ‘geluk’(groen), ‘blijheid’(rood), ‘vrede’(groen), ‘tevredenheid’(wit) en dankbaarheid’(blauw) tot in elke cel laat doordringen, tot in elke DNA-streng, tot in elke weefsel (en dat virtueel doe met iedereen die dat met me mee wil doen), voelt dat fantastisch.
En het besef dat ik daarmee de totale energie van de wereld ook ten positieve verander maakt dat gevoel nog beter. Ik voel me (ver)licht.
Hoe meer van ons gewoon hun licht laten schijnen, stralen, hoe meer we bijdragen aan het meer bewust worden en ‘wakker’ worden van onze medemensen. Hoe meer we dus de juiste staat weten te vinden, hoe meer we niet alleen manifesteren wat we willen, maar hoe meer we ook anderen verlichten, anderen onbewust meetrekken de goede kant op. We hoeven niemand wakker te schudden, we hoeven alleen licht/liefde te verspreiden.
Dat op zich is al een uitnodiging om nog meer dan voorheen alle dingen waar we dankbaar voor mogen zijn te erkennen, dat in onszelf of hardop uit te spreken. En te beseffen dat we ons gelukkig kunnen voelen om die redenen, maar zelfs zonder reden. Gewoon door aan iets moois of een fantastisch iemand te denken. Ach, je begrijpt vast wat ik bedoel.
Wees blij met wat je hebt, met wie je bent, met jezelf. Waardeer jezelf, voel de kracht in jezelf. Besef wat een verschil je kunt maken in de wereld door alleen maar te zorgen dat je je zo vaak mogelijk ‘goed’ voelt. Door zo vaak mogelijk blij, gelukkig, dankbaar en tevreden te zijn.
Mijn ervaring is, maar dat kan voor iedereen anders zijn, dat ik steeds minder geluk of blijheid hoef te vinden buiten mezelf. Dat ik onafhankelijk ben van anderen voor mijn geluk, voor mijn goede staat.
Uiteraard kan iemand mijn goede staat nog wel eens (kort) verstoren, maar om me gelukkig of blij te voelen heb ik geen ander nodig of iets anders. Ik merk dat ik me steeds meer oké voel met wat ik heb, wat ik ben, waar ik ben. Ik hoef niet naar Verweggistan om me te kunnen ontspannen, ik hoef geen luxe materiele zaken om me goed te voelen, ik geniet van wandelen, van fietsen, van een stukje hardlopen, van een puzzel maken, van soms een serietje kijken, van het gezelschap van mijn echtgenote.
Maar ik zeg erbij dat ik niet naar nieuws en actualiteiten kijk op de mainstream. Ik hou me wel op de hoogte en weet als geen ander wat er gebeurt in de wereld, maar ik wens geen gecensureerde en eenzijdige berichten ingegoten te krijgen. Bovendien maakt een journaal niemand gelukkig. De boodschappen en reclames evenmin.
De belangrijkste boodschap: vraag je niet te veel af hoe je kan bijdragen aan een mooiere wereld of hoe je kunt bijdragen aan een sneller einde van de gekte in de wereld. Weet dat het enige wat je hoeft te doen is zorgen dat je zo veel mogelijk in de goede staat verkeert, de staat die voor jou ook het beste is……..jij BENT het licht en de LIEFDE die de wereld nodig heeft.
With love,
Ed
