Blog Pak je Geluk
Een blog met een positieve inslag. Onderwerpen op het gebied van groei en ontwikkeling, van een beter en gelukkiger mens worden.
- Details
- Geschreven door Ed
Emoties, het zijn rare ‘dingen’.
Het zijn natuurlijk helemaal geen ‘dingen’, het is een energie die zich uit, een energie die in beweging is: e-motie.
Het voert te ver om helemaal te gaan uitleggen hoe het in elkaar zit, omdat het ook te maken heeft met de energiecentra (chakra’s) en eerdere ervaringen die opgeslagen zijn in het lichaam. Maar kort gezegd ontstaat een emotie vaak door een gebeurtenis die we onbewust koppelen aan een eerdere ervaring. Zouden we dat niet doen, is de situatie 'neutraal'.
Zo kan iets wat de een aan het lachen maakt de ander aan het huilen maken. Dezelfde gebeurtenis in feite, maar gekoppeld aan andere eerdere ervaringen. Dat kan zelfs maken dat mensen op een manier reageren die niemand begrijpt, omdat ze (soms keer op keer) een ervaring hebben met die situatie die niemand anders heeft.
Vaak is een heftige emotie dus niets meer dan een soort herbeleving van een eerdere situatie, maar dan nu in een andere tijd en een andere omgeving.
Veel emoties hebben zelfs weinig te maken met een huidige gebeurtenis, maar zijn er alleen omdat oude herinneringen onbewust getriggerd worden door die huidige gebeurtenis. Het is goed dat te beseffen en te herkennen (als je bijvoorbeeld veel bozer reageert dan je zelf logisch vindt….)
Zo kan iemand je door een onschuldige opmerking op je ziel trappen, omdat het een oud zeer naar boven haalt. Dat kan door de intonatie, het soort woorden, het volume, of zelfs door de kleding of het uiterlijk van de persoon komen in combinatie met wat gezegd werd. Het is kortom best ingewikkeld, want ik noem maar een beperkt deel van de mogelijke oorzaken.
De kunst, en iets wat we in dit leven wellicht kunnen leren, is in het midden te blijven. In het midden in de zin van ‘niet naar de uitersten gaan’.
In de theorie van Chi Neng Qigong hebben ze het ook over het ‘midden’, waarin je steeds meer zou belanden door regelmatig CNQ te doen. Aanvankelijk merkte ik dat mensen bang waren dat je dan ‘neutraal’ werd, dat je niet meer blij zou zijn e.d.
Maar waar het eigenlijk om gaat, is dat je niet uit de bocht vliegt. Je hoeft niet extreem blij te zijn om je blij te voelen, je hoeft niet alles bij elkaar te vloeken als je boos bent, je hoeft niet dagenlang te huilen als je verdrietig bent.
Misschien gaat het er wel om om binnen korte tijd weer naar het midden terug te gaan bij een gebeurtenis die je uit het midden haalt. Zodat je snel weer in balans bent. Snel weer je evenwicht hebt teruggevonden. Zelf ben ik ervan overtuigd dat Chi Neng Qigong, maar ook andere vormen van Qigong, en yoga en Tai Chi en Falung Gong en meditatie, en sommige sporten dat ook kunnen helpen bewerkstelligen. Maar ook mindfulness, of zelfs de manier waarop je mentaal omgaat met problemen.
Zo wordt er wel gezegd dat in feite elke situatie ‘neutraal’ is, dat zelfs iets wat wordt gezegd neutraal is. En dat alles slechts de betekenis heeft die je er zelf aan geeft.
Dat is lastig te geloven als je vindt dat iemand een rotopmerking maakt. En toch heb ik mensen ontmoet die dat soort opmerkingen maakten zonder de intentie iemand te kwetsen. Dat we ons laten kwetsen door zulke opmerkingen ligt dus mogelijk deels bij onszelf, bij eerdere ervaringen, eerdere pijnpunten, bij onze eigenwaarde. Ik hoor af en toe mensen op zo’n opmerking gewoon reageren, zonder boosheid, zonder verwijt, maar ‘to the point’. Ze reageren er niet met emotie op. Ik kan daar soms jaloers op zijn (in de positieve zin).
Maar om even door te gaan op die betekenis: het verklaart wel waarom de een boos wordt en de ander in lachen uitbarst. Het heeft de betekenis die we er zelf aan geven. Het is om boos van te worden of om je rot te lachen……..het lastige is alleen dat we die 'betekenis' er niet bewust maar onbewust aan geven.
Iets waar ik zelf veel van leerde was een les medische psychologie waarbij de manier van reageren op overlijden werd besproken. En met name het verschil tussen verschillende culturen. Het ene volk huilt en gilt en weent dagenlang om een overledene, het andere viert een groots feest. En uiteraard zijn er alle mogelijke variaties ertussen. Het ene volk rouwt om het verlies van een geliefde, het andere viert feest omdat de ziel van de geliefde eindelijk weer vrij is.
Het liet mij destijds zien hoe relatief gebeurtenissen en hoe relatief emoties zijn. Grotendeels afhankelijk van je culturele opvoeding en ervaringen.
En toch hebben emoties een gigantische invloed op met name onze gezondheid. We weten inmiddels (hoewel, de overheid lijkt het niet te weten) dat negatieve emoties als angst, verdriet en boosheid sterke negatieve invloed op onze gezondheid hebben, ook op ons afweersysteem wat erdoor slechter functioneert. En we weten dat positieve emoties als dankbaarheid, liefde, respect, blijdschap, etc. juist positieve invloed hebben op onze gezondheid.
Stel je maar eens voor hoe je dankbaarheid in je hart voelt opwellen en door je hele lichaam laat verspreiden, en vervolgens vanuit je lichaam steeds verder naar buiten laat uitbreiden. Je kunt hetzelfde met liefde doen.
Of probeer maar eens te ervaren hoe het is om je één met alles om je heen te voelen, één met het universum of de natuur, en dat liefdevol of dankbaar.
We kunnen zo emoties gebruiken om onszelf beter te voelen, onszelf gezonder te maken en zelfs om de wereld beter te maken. De aarde heeft een bepaalde resonantie (voor zover die nu niet door 5G wordt verstoord), en elke keer als er heftige emotionele gebeurtenissen in de wereld plaatsvinden, heeft dat invloed op die resonantie, op het elektromagnetisch veld van de aarde. Dat geldt zowel in negatieve als in positieve zin. Dat betekent dat als maar genoeg mensen positieve trillingen (positieve emoties) uitzenden, we met z’n allen de wereld (en de wereldbevolking) gezonder maken, liefdevoller maken, mooier maken.
Dat is geen fantasie, maar een puur wetenschappelijk feit. Zoals ik een tijd geleden ook vertelde over ons lichaam en onze cellen. In een veld van positieve emoties, positieve trillingen kunnen kwalijke cellen veranderen in gezonde bij de vorming van nieuwe cellen, maar het omgekeerde kan dus ook. Dat maakt dat we beter negatieve emoties kunnen vermijden en beter ook positieve emoties en stemmingen kunnen koesteren.
Uiteindelijk leiden negatieve emoties tot ziekte. Zo moet alle angst, boosheid en verdriet van dit moment ook tot meer ziekte leiden.
Er zijn verschillende manieren om beter met emoties om te (leren) gaan.
En vrij directe manier is de EFT (op deze site kun je daar behoorlijk wat over lezen zodat je ermee aan de gang kunt). Word je geconfronteerd met een emotie, een gevoel wat je niet wilt, een situatie die je niet wenst, doe EFT, ‘tap’ erop. Het maakt dat je de lading eraf haalt en je zenuwstelsel voortaan op een rustiger manier reageert.
Het maakt dat situaties of gevoelens die nu leiden tot de vecht/vlucht reactie dat niet meer gaan doen. Uiteraard moet je het regelmatig doen, want hoe meer nare ervaringen je hebt gehad, hoe meer herinneringen eraan onbewust je reacties veroorzaken.
Als je boos wordt om iets, doe EFT en ervaar hoe je voortaan minder snel boos wordt in eenzelfde situatie. En dat geldt voor alle mogelijke oorzaken en situaties.
Een andere manier is zoals eerder gezegd Qigong of meditatie. Het maakt de geest stiller, en verbind ons meer met het lichaam en het universele veld. Het universele veld van liefde of onbeperkte mogelijkheden.
Ook kun je via meditatie contempleren op datgene wat je dwarszit of wat je tegenkwam, of waar je over droomde, of hoe je met iets om moet gaan. Je denkt aan die situatie en kijkt wat er gebeurt, wat er in je hoofd gebeurt, wat voor informatie er opduikt of wat voor plotse ideeën er in je opkomen. Doe het zonder verwachting met een open mind. Het maakt dat je met die situatie waarover je mediteert (of de mensen die erbij betrokken zijn) beter om zult gaan erna.
Ik kan me op momenten enorm boos maken over alle onzin die er gezegd en geschreven wordt rond corona en de kokervisie op mondkapjes, lock downs en vaccins. Maar zodra ik Qigong ga doen, of ga mediteren verandert mijn stemming, mijn humeur. Dan is er weer plaats voor positieve emoties en trillingen. Eigenlijk al als ik eraan denk, zelfs nu ik zit te schrijven.
Nog een manier om met de emoties om te gaan is stil te gaan zitten en ze helemaal te beleven, je er niet tegen te verzetten (dat is overigens ook een reden waarom emoties lang hinder kunnen blijven geven: dat we ons ertegen verzetten, of in elk geval tegen het helemaal beleven ervan). De emotie als het ware door je hele lichaam laten gaan, helemaal door te maken. Het kan dan net zijn alsof de emotie steeds lager in je lichaam komt en je lichaam naar beneden verlaat. Het kan zijn dat een andere emotie in de plaats komt, beleef die dan ook helemaal. Daarna is er 'rust'.
Schrijven over positieve zaken is zoveel prettiger daardoor dan schrijven over negatieve zaken al heb ik de laatste tijd veel over negatieve zaken geschreven (en dat zal ook nog wel even voortgaan) met een positieve intentie: mensen waarschuwen voor onheil, voor de afglijdende schaal van angst en daarop gebaseerde maatregelen, voor een situatie waarin onzinnige pogingen de natuur te controleren leiden tot een neergaande spiraal van gezondheid.
Maar we weten nu dus ook: positieve gedachten, emoties, muziek (mantra’s) en trillingen kunnen leiden tot een beter gezondheid (voor onszelf en de wereld)! En dat hebben we tenminste zelf in de hand. En iedereen die zich daarbij aansluit helpt mee in die transformatie naar een betere wereld, ook al lijkt dat op dit moment in de tijd nog zo lastig. We hebben een mooie wereld, laten we daar dankbaar voor zijn en die wereld de liefde geven die het verdient. Hoe meer liefde en positieve gevoelens wij opwekken (voor wie of wat dan ook) hoe beter het voor de wereld en onszelf is......
en mocht het zweverig klinken, ik moet je teleurstellen (of geruststellen): het is (in tegenstelling tot al die corona-maatregelen) pure moderne wetenschap.
- Details
- Geschreven door Ed
Ondanks de wereld waarin we op dit moment leven en de minder fraaie dingen die ons mogelijk nog wachten als de rook opgetrokken is, barst het ook van de mooie dingen.
Het rare is dat we dat gemakkelijker kunnen zien als we ons prettig voelen, als we ons veilig voelen, als het heel mooi weer is………
Als we ons toch al goed voelen, is het op de een of andere manier gemakkelijker om mooie dingen waar te nemen, of in elk geval als ‘mooi’ te ervaren. Als we verliefd zijn, worden we omgeven met mooie dingen, vooral in de nabijheid van de geliefde. Als we van het zonnetje genieten, genieten we ook gemakkelijker van de bijen en de vlinders, en als we aan het strand liggen is het geluid van de branding en het geschreeuw van de zeemeeuwen iets wat de pret nog vergroot.
Als we ons rot voelen, is het net alsof al die mooie dingen er niet zijn. Of soms zijn die mooie dingen dan ineens vervelende dingen. Ik kan me herinneren dat ik op een hete dag op het strand was beland met een hevige hoofdpijn. De zon was vreselijk, maar ook dat geluid van die branding en dat gekrijs van die vogels…….
Nu kwam het in dat geval door het geluid wat ik sowieso slecht verdroeg op dat moment, maar in alle gevallen heeft het vooral ook te maken met de focus: waar is de aandacht?
Als we bezig zijn met problemen, of met boosheid, of met angst, blokkeren we andere vermogens. Zoals mooie dingen zien, maar zelfs analytisch nadenken. Het is alsof ons hele lichaam gevuld is met die negatieve emoties en er geen plaats is voor iets anders.
De enige manier om op die momenten ook oog te hebben voor de mooie dingen is om dat aan te leren. Om jezelf aan te leren de mooie dingen echt te zien. Op elk moment. Om je bewust te worden van de vele mooie dingen die er om ons heen zijn, en te beseffen dat ze er op elk moment zijn. En vooral op de momenten dat we dat even nodig hebben.
Dat begint met het bewust te zien op de momenten dat we ons oké voelen, en dat te blijven zien op de momenten dat we daar normaliter minder mee bezig waren. En gaandeweg leren we het dan ook te doen op de momenten dat het voorheen onmogelijk leek.
Het voordeel daarvan is dat we op die ‘nare’ momenten iets hebben wat de kleur van onze geest verbetert, wat onze stemming verbetert. Wat lichter grijs…..
En als we nog een paar stappen verder gaan, is het mooie misschien wel krachtiger dan het negatieve, en vragen we ons af waar we ons druk over maken met zoveel moois om ons heen…….
Het mooie is in elke hoek van ons leven te vinden, zeker als we ernaar zoeken om ons ervan bewust te worden. En ook nu geldt: hoe beter je stemming, hoe gemakkelijker je het ziet.
Kinderen behoren tot het terrein van mooie dingen. De jongste (klein)kinderen kunnen alleen al vermurwen met een lachje. De wat oudere met hun wijsheid, of humor, of juist hun uitglijders of losse opmerkingen.
Onze kleinzoon van ruim 4 had die ochtend op school geleerd over Nederlandse schilders. Van Gogh, Pablo Picasso en Piet Mondriaan. Het was al geweldig dat ie die schilders had onthouden met voornaam en al, en even later horen we hem voor zichzelf uit mompelen “en hij gebruikte alleen primaire kleuren”. Dat is toch een geweldig moment! Onverwacht, onlogisch, onschuldig verpakte wijsheid.
Momenten met kinderen en – als je een fijne relatie hebt, of relaties – de momenten met je relatie(s) kunnen fantastische mooie momenten geven. Maar bijna altijd zijn die ook min of meer gerelateerd aan je stemming. Hoewel ik me kan herinneren dat ik dubbel lag om een brutale opmerking van een van mijn kinderen toen ik boos was – domweg omdat ik die niet verwachte. Verder om ons heen hebben we de natuur met de bloemetjes (en de bijtjes), de vogels, de duinen en bossen, de meren en stranden, allemaal vol met mooie aspecten, mooie momenten, mooie plaatjes.
En soms helpt het om de lens (onze lens, onze ogen) te gebruiken en een beetje macro te kijken. Om een spinnenweb te observeren, om de kunstig in elkaar gestoken bloemblaadjes van een bloem te zien, om het leven van de kleinste diertjes op de aardbodem aandacht te geven, om te zien hoe dag na dag de druivenranken groeien en te zien hoe langzaam de blaadjes zich ontplooien en wat later de trosjes bloemen en vruchten erbij komen.
We moeten misschien toe naar meer verwondering. Meer verwondering om de dingen die we zo gewoon zijn gaan vinden omdat we eigenlijk geen tijd hebben om erop te letten.
Als ik de broccoli klaarmaak (broccolipuree met zalm en frisse stoofpeertjes), kan ik me verbazen over al die kleine knopjes die met elkaar ‘roosjes’ vormen en uiteindelijk met z’n allen de broccoli vormgeven. Of de tekening in de zalm. Of hoe het iets meer of iets minder van een kruid de smaak van puree kan veranderen.
Er zijn heel veel dingen waar je je over kunt verwonderen. En verwonderen is goed, dat is een goede gesteldheid, een goede ‘emotie’.
Een sterkere vorm ervan, van het mooie, is misschien wel een gevoel wat je naar de hele kosmos, het universum, of naar een God kunt creëren. Het gevoel van dankbaarheid naar het geheel. Het geloof of vertrouwen in een groter ‘iets’, een grotere of hogere ‘macht’.
Juan Pablo Barahona leidt Qigongs waarbij hij je één laat worden (je jezelf één laat voelen is correcter) met het universum, iets wat overigens ook de Chi Neng Qigoing op een iets andere manier doet. Niet alleen is dat een fantastisch gevoel (het is een gevoel van grootsheid en tegelijk van nederigheid, alles en niets – heel relativerend), maar het maakt je ook sterker, krachtiger, gezonder.
Stel je voor hoe dat voelt als je dat in een bos of hier in de duinen doet. Te midden van de bomen en vogels, de natuur, en dan jezelf één kunnen voelen met dat alles, één met het hele universum. Fantastisch gevoel.
Tijdens het afgelopen jaar, waarin allerlei emoties bij onszelf en om ons heen soms als racewagens rondscheurden, was het heel waardevol om gebruik te maken van dit soort mogelijkheden om stilte te creëren, om te relativeren, om verbonden te zijn met iets groters dan onszelf.
We zouden kunnen leren om juist op de momenten dat we ons minder voelen, dat we negatieve emoties ervaren, om dan naar de mooie momenten te grijpen. Dat kan in de vorm van herinneringen, of in de vorm van je even heel bewust worden van mooie dingen in je omgeving, of even in de ‘Qigong-staat’ stappen. Het kan daarbij helpen om er eens voor te gaan zitten om mooie herinneringen te noteren in een klein boekje. Je kunt het bij je dragen voor als het nodig is, maar alleen al het feit dat je ze opgeschreven hebt maakt dat je je ongetwijfeld een aantal momenten herinnert als je eraan terugdenkt. En op het moment dat je dat doet, verandert je stemming….
En om je heen kun je je verwonderen over alle mogelijk dingen, van vormen tot kleuren, van bewegingen, van objecten, van levende wezens, van uitzicht, etc.
Hoe dan ook, het is nuttig om ons te trainen in het hebben van gereedschappen om te zorgen dat we positieve emoties kunnen creëren op het moment dat negatieve de overhand dreigen te krijgen.
Niet door het ontkennen van de oorzaak van de negatieve emoties, maar door het (ook, of juist) zien van mooie dingen, door gezond te relativeren. (en ja, dat kan ook ongezond). Vaak zijn negatieve emoties een moment van verwarring of ‘kortsluiting’. En de oplossing is vaak makkelijker met positievere gevoelens. Of in elk geval minder 'blokkerende' gevoelens.
Ik zal nooit vergeten dat mijn moeder op sterven lag en ik met mijn vader een hapje ging eten. Er was in dat restaurant een kleine tentoonstelling. We hadden daar wat rond gekeken en gingen weer weg. De man die de tentoonstelling leidde wenst ons een fijn weekend. Ik voelde hoe mijn vader verstrakte en begreep dat, maar tegelijkertijd bedacht ik hoe mooi het is dat iemand die je niet kent je een welgemeend fijn weekend toewenst. Ik was me bewust van de tegenstelling. Van de pijn die mijn vader bij die wens voelde en van het mooie wat dat moment ook was…….
Hoe pijnlijk het moment destijds met mijn vader ook was, ik was dankbaar dat die man ons een fijn weekend toewenste. Het was een (ook) mooi moment…….
- Details
- Geschreven door Ed
Goede voornemens
Heb jij ook wel eens een voedselvergiftiging gehad?
Was niet leuk hè?
Of een voedselallergie, of gewoon een voedselovergevoeligheid. In alle gevallen zal je wel uitkijken met datgene waar je ziek van werd nog eens te gebruiken. Tenminste, dat lijkt me logisch, en neem ik aan.
Dat wat slecht voor ons is, dat bannen we uit. Als het goedig, als we slim zijn.
Maar hoe zit dat met gedachten? Doen we het daar ook mee? Als gedachten slecht voor ons zijn, stoppen we er dan ook mee ze te denken?
Negatieve gedachten, gedachten over onze tekorten, over onze gebreken of potentiele ziekten, gedachten over rampspoed…….ze teisteren ons en zijn niet goed voor ons.
Op dezelfde manier als met voeding kunnen we ook die gedachten bannen. Dat gaat wellicht met wat hobbels gepaard, maar uiteindelijk zal het lukken en het zal bijdragen aan ons geluk. Dus probeer het. De eerste stap is (h)erkennen dat je die gedachten hebt, de tweede is ze accepteren en de derde is ze niet meer denken. Als je bij stap 2 blijft hangen schiet je niets op, dus neem ook die derde! Maar gun jezelf tijd, het lukt echt niet in een paar dagen. Maar: de aanhouder wint!
Datzelfde geldt voor gedrag. Er is ongetwijfeld ook bij jou gedrag – er zijn gedragingen, er zijn stukjes gedrag – die niet oké zijn, die je niet alleen maar dienen. Soms zijn het gewoontes, soms verslavingen, soms andere zaken, maar ze hinderen op enig gebied je leven.
Besluit net als bij de gedachten en dat wat direct slecht voor je is qua voeding dat gedrag eruit te gooien.
En nu we toch bezig zijn: hoe is het met bewegen. Nu zal het zelden een vorm van beweging zijn die je eruit moet gooien, eerder is het een tekort aan bewegen, of een teveel zitten. Kijk eens goed naar je bewegingspatroon. Beweeg je dagelijks genoeg? Zit je niet langer dan 20 minuten stil voordat je weer even een paar stappen zet? Daag je jezelf af en toe even uit qua conditie? En zorg je voor regelmatig een stevige wandeling?
En qua drinken? Wat zou je eruit moeten gooien? En is het zo dat je daarnaast minstens 2 liter water per dag drinkt (of kruidenthee, verse fruitdrank)? Het is niet verkeerd om dagelijks een detox-thee te drinken (van yogi heb je er twee, een met kaneel en een met citroen; maar er zijn er ongetwijfeld veel meer) om te ontgiften. Of water met daarin geraspte gemberwortel en wat citroen – het is even wennen en drink er niet teveel van achter elkaar!
Ik ben weer terug bij af: de voeding. En dan de voeding waar we niet direct maar indirect ziek van worden. Zoals suikers, zetmeel. Kanker leeft en groeit erop. Dat zegt al genoeg. En zoals plantaardige oliën, uitgezonderd kokosolie, olijfolie, en avocado. Zoals margarine. Zoals rood vlees en gehakt/ham. Welke voedingsmiddelen zou je eigenlijk moeten mijden?
Stel tenslotte dat je dat zou doen. Je zou je gedachten onder controle hebben en alleen positieve gedachten hebben, je zou helemaal tevreden zijn over je gedrag op elk moment, je zou optimaal bewegen, je lichaam goed doorspoelen en van vocht voorzien, en je zou eten tot je nemen wat goed is voor je lichaam, voor herstel, voor groei, voor alle 48 miljoen cellen die elke minuut geboren worden.
Hoe voelt dat? Vol levenslust, gelukkig, energiek, gezond, en overal op je plaats.
Is het ‘t niet waard om te proberen? Vanaf nu?
- Details
- Geschreven door Ed
Emoties
We kennen ze allemaal, emoties. Letterlijk zijn emoties energie in beweging. En zeker bij sterke emoties zullen we dat herkennen.
Toevallig werd ik onlangs zelf geconfronteerd met een bittere pil (bij iets wat overigens totaal onbelangrijk was) en werd ik verrast door de diepe teleurstelling die ik zelf ervoer als een groot chagrijn. Ik was me bewust van het feit dat het MIJN emotie was en ik liet anderen er dus geen last van hebben. Maar het duurde 5 kwartier voor de hevigheid een beetje was weggezakt. Ik had de emotie niet verwacht, bovendien was het voor mij heel bijzonder dat ik zo reageerde, en ik merkte wat het met mijn lichaam deed….
Emoties zijn krachtige energieën, die daardoor een groot effect op ons kunnen hebben.
Zonder daar verder op in te gaan blijkt bijvoorbeeld dat traumata die we in de kindertijd meemaken een grote invloed hebben op onze latere gezondheid, zelfs op onze te bereiken leeftijd. Meerdere van die traumatische ervaringen (denk aan racisme, afsnauwen, kleineren, gescheiden ouders, een ouder in detentie, pesten, etc.) kunnen het leven met tien jaar verkorten, en maakt de kans op ernstige chronische aandoeningen veel groter.
Emoties hebben bovendien effect op ons energieveld, het energieveld wat we om ons heen ontwikkelen.
Dat energieveld kan positief worden beïnvloed door positieve emoties (die een hoge trillingsfrequentie blijken te hebben) als dankbaarheid, vreugde, respect en liefde om er een paar te noemen. Zo’n positief veld leidt tot een betere gezondheid, een beter ontwikkelen van de vele miljoenen nieuwe cellen die per minuut oude vervangen.
Maar het wordt (wetenschappelijk bewezen) negatief beïnvloed door negatieve emoties, waar er ook heel veel van zijn. Wat te denken van boosheid, agressie, teleurstelling, jaloezie, haat, wrok, overal tegen zijn, verdriet, liefdesverdriet, rancune, verbitterdheid, twijfel, angst, en dergelijke. Deze emoties beïnvloeden het energieveld negatief en leiden tot ziekte, tot afwijkingen en beïnvloeden die nieuwe cellen averechts.
Waar de nieuwe cellen ‘afwijkende’ cellen vervangen, kunnen ze door een positief veld worden beïnvloed tot ‘normale’ gezonde cellen. Maar een negatief veld zal eerder normale cellen tot afwijkingen bewegen.
Dat is de kracht van emoties. Een grote kracht, een zeer grote kracht.
En als we dat weten, is het zaak om te zorgen dat onze positieve emoties overheersen. Zorg voor lachen, voor een gevoel van dankbaarheid zo vaak je kunt, voor plezier, voor een gevoel van vrede en rust, voor een liefdevol gevoel. Hou van jezelf, hou van de wereld om je heen.
- Details
- Geschreven door Ed
Hulpeloosheid, de slechtste keuze
Je kunt op verschillende manieren in het leven staan. Of eigenlijk zijn er twee manieren. De krachtigste manier is als leider. Als leider ben je je bewust van je eigen verantwoordelijkheid in zaken die er gebeuren, die er met jou gebeuren. Je bent je bewust dat dingen je niet alleen overkomen, maar dat je er zelf een hand in hebt.
Deepak Chopra zegt het zo mooi: “Je bent nu hoe je de afgelopen jaren gedacht hebt, en je zult over de komende jaren worden hoe je nu denkt”.
Je bent je bewust dat jouw manier van reageren een keuze is en niet iets waar je niets aan kunt doen. Je bent je bewust dat je soms vanuit emoties reageert en weet dat er gedachten aan vooraf gaan. Die gedachten bepalen je emoties. Je bent je ervan bewust dat je kunt veranderen en bent je ervan bewust dat je groeit, leert, in dit leven. Je bent je bewust dat je kunt leren van fouten, dat je veranderingen in je leven kunt aanbrengen op alle mogelijke gebieden.
Alle andere manieren zijn eigenlijk een vorm van slachtoffergedrag. Zo kun je veel naar anderen wijzen als schuldigen van hoe jij bent. Je kunt steeds verontschuldigingen of excuses bedenken om goede dingen niet te doen. Je kunt voortdurend boos zijn op van alles en iedereen omdat je bent waar je bent, of omdat het niet gaat zoals jij wilt dat het gaat. Opmerkingen als ‘ik ben nu eenmaal zoals ik ben’ zijn dooddoeners van slachtoffergedrag.
Immers, dan hoef je niets te veranderen. Je kunt wrok koesteren, kwaad blijven, mensen haten, verdrietig blijven, jaloers zijn, etc. allemaal vormen van slachtoffergedrag. Een slachtoffer is ‘zielig’, neemt geen eigen verantwoordelijkheid voor het leven.
Het toppunt van slachtoffergedrag is hulpeloosheid. “Ik kan er allemaal niets aan doen”. “Het overkomt me gewoon”. “Waarom ik altijd?” Mensen die uitblinken in hulpeloosheid hebben het gevoel dat alles niet door henzelf wordt bepaald maar door iets buiten hen. En hebben ook niet het gevoel dat ze er iets aan kunnen veranderen. Het ‘waarom ik’ is ook een retorische vraag, want ze zijn niet in het antwoord geïnteresseerd, het is meer iets als ‘arme ik’. Je kunt niets veranderen in hoe het gaat.
Uit een groot Europees onderzoek naar sterfte onder de verschillende categorieën, blijkt dat de mensen die uitblinken in hulpeloosheid verreweg het slechtst af zijn. Hun te behalen leeftijd is wel tot 35 jaar minder dan de mensen die ‘leider’ zijn. Ze sterven het meest aan kanker(85%). Terwijl de groep mensen die ‘leider’ is vrijwel niet aan ziekte sterft. Minder dan 1% sterft aan kanker of een hartziekte. De rest gaat dood doordat ze oud zijn geworden.
De groep ertussen, die continu boos, verdrietig, verwijtend, jaloers, verbitterd, etc. is, zit er tussenin: een deel sterft aam hartziekten, en een deel aan kanker. Hoe hulpelozer, hoe meer kanker.
Let wel, dit zijn statistieken. En statistieken kennen uitzonderingen. Maar in het algemeen geldt het bovenstaande. Neig je naar slachtoffergedrag of hulpeloosheid, verander dan dus!
Neem je verantwoordelijkheid voor je leven. Ga sporten, gezonder eten, nadenken over jouw manier van in het leven staan, mediteren, etc. Neem het heft in handen. Kweek dankbaarheid, liefdevolle benadering, compassie, en je leeft langer en gelukkiger.
Pagina 13 van 16
-
Nieuwste blog
- Blog Pak je Geluk