18

Een Chaotisch 2018

Ik las ‘toevallig’ gisteren nog eens door wat er numerologisch door Hans Decoz van ‘worldnumerology’ in het begin van het jaar werd geschreven als voorspelling over 2018.
En dat is grappig als het jaar al zo’n eind in gang is. Al was het ook niet helemaal om vrolijk van te worden.

Wat erg voorop staat is de chaos in de wereld. Een chaos die niet in het minst wordt veroorzaakt door de overvloed aan informatie. Een chaos die ook nog jaren door zal gaan. En wat vooral opvalt daarin zijn de tegenstellingen tussen mensen.

Tegenstellingen in meningen. Maar vooral ook tegenstellingen tussen zij die hun hart volgen en zij die hun ratio volgen. Je zou kunnen zeggen dat het hart volgen altijd goed is en dat de ratio volgen altijd fout is, en dat klopt in grote lijnen. Maar eigenlijk is het beste toch de gulden middenweg, waarbij het hart leidt, maar de ratio ook meedeelt in de beslissingen. 

In de wereld zijn er mensen die de chaos aanzwengelen omdat ze daar plezier in scheppen of omdat ze denken daar winst uit te halen. Vooral kortetermijnwinst natuurlijk. Kijk naar Trump, die iedereen tegen elkaar uitspeelt en iedereen tegen zich opzet omdat hij dat altijd al deed en daar goede zaken mee deed. Op de termijn zou het voor Amerika wel eens heel erg rampzalig kunnen zijn. We zien dat Russische hackers zich bemoeien met de vaccinatie-discussie in Amerika met het doel de strijd tussen de twee kampen te vergroten. Ze jutten zowel de voorstanders als de tegenstanders op.

Op alle fronten in de hele wereld zien we dat soort dingen. De bemoeienis van de Russen met de verkiezingen in Amerika en de rare acties van het kamp Trump daarop horen daar ook bij. Het internet en het inbreken daarop vormen risico’s naast alle voordelen. Niets blijft geheim en niets blijft veilig, zo lijkt het steeds meer.

Het is de kunst ons niet te laten gek maken door al dat soort tegenstellingen en chaos. Al is het wel slim je af te vragen wat een actie vandaag voor gevolg heeft op morgen. Al die vluchtelingen vanuit Afrika hebben toch echt iets te maken met onze Westerse bemoeienis met hun regimes en regeringen. Ofwel omdat we zo nodig partij moesten kiezen en oorlog moesten helpen voeren, ofwel omdat we wegkeken. We laten ze nu vooral aan hun lot over, maar is dat terecht? En hoe lang houden we dat vol?

We moeten ons dus niet gek laten maken in de zin dat we overhaaste verkeerde beslissingen nemen of inhumaan worden omdat het ons beangstigt. We moeten ons ook realiseren dat die chaos nog wel even duurt en we er doorheen moeten kijken. Laten we er voorbij kijken, naar daar waar het rustiger is. En intussen zorgen we ervoor dat we onszelf niet verliezen en onze waarden niet verloren gaan. Als we mensen blijven, medemensen, en compassie hebben, begrip, empathie, komt het allemaal wel goed.

Laten we zorgen voor rust in de eigen gelederen en geen olie – waar dan ook – op het vuur gooien. Heb de mensen in je omgeving lief en laat je hart zoveel mogelijk leiden zonder je ratio helemaal uit te schakelen. Hoe meer mensen dat doen, hoe eerder er meer rust en harmonie komt.

En als je denkt dat de wereld gek geworden is, is dat misschien ook wel zo. Maar laat dat bij ‘de wereld’, en stuur er af en toe een goede wens of een goedbedoeld gebedje naartoe. Hoe meer mensen het energieveld tot een mooi liefdevol en vreedzaam veld maken, hoe meer kans dat het zich uitbreidt tot over de hele wereld. Ik droom graag!

Submit to FacebookSubmit to Google PlusSubmit to TwitterSubmit to LinkedIn
zie blog algemeen