Steeds weer anders

Iedereen die Chi Neng Qigong doet, zal ervaren dat elke keer de oefeningen andere ervaringen geven. Al vele jaren doe ik nu Chi Neng Qigong, maar soms ook Spring Forest Qigong of Modern Qigong, en elke keer weer verbaast het me weer een beetje dat een oefening weer een andere ervaring is.

En dat geldt niet alleen voor bijvoorbeeld de body & mind oefening van level 2 waarin we met de aandacht bij de Qi in het lichaam zijn, het geldt ook voor de 'eenvoudige' Lift Chi Up, de basisoefening van level 1. 
Met de Lift Chi Up wisselen we energie (Qi) uit met het universum/de natuur/de aarde. De aandacht is afwisselend ver weg en diep van binnen. De bewegingen zijn steeds dezelfde en de intentie van de bewegingen is steeds dezelfde, en toch....
Toch lijkt elke oefening een andere beleving dan de vorige oefeningen, geen twee oefeningen zijn hetzelfde. Zeker niet als je de oefening voldoende kent om hem te doen zonder begeleiding van een CD/mp3. 

Ik kan me herinneren dat het met mediteren ook wel zo was. Geen twee keer mediteren was hetzelfde. Hoewel dat vooral in het begin was, waar gedachten vaak nog erg voorbij konden dwarrelen (of verstoren), was dat ook later zo als het stiller werd. Want dan kwamen er 'ineens' - uit het niets - ideeën naar boven. Oplossingen soms voor problemen, of begreep ik ineens een opmerking van vele jaren geleden. 

Dat laatste soort zaken ervaar ik ook met Chi Neng Qigong, wat in feite natuurlijk ook een vorm van meditatie is. Alleen een stuk makkelijker omdat je het doet met beweging en aandacht bij je beweging. Dat is gemakkelijker dan stil gaan zitten en aan niets denken. Net als wanneer je heerlijk staat te genieten onder de douche van het warme water wat over je loopt en er plotseling een idee in je opkomt, gebeurt dat ook bij meditatie en bij Chi Neng Qigong. Het zijn de momenten dat we ons hoofd leeg maken, en er 'zon' tussen alle wolken (gedachten) door kan komen. 

Maar los van dat fenomeen, is elke oefening anders omdat onze energie bij elke oefening anders is. Onze focus is net even anders, we zitten net even anders in het vel, de energie van de omgeving is net even anders, de ervaringen van de dag ervoor zijn net even anders, de slaap was net even anders, etc. 
Zo kan het zijn dat de ene keer het gevoel van uitwisselen of 'energie tanken' enorm kan zijn, en de andere keer wordt het als minder ervaren. De ene keer kun je 'versmelten' met het universum en de andere keer is dat helemaal niet zo. De ene keer kun je je armen eindeloos lang 'denken', de andere keer lukt dat veel minder. De ene keer ervaar je 'energie' heel duidelijk, de andere keer ook veel minder. 

En dat betekent niet dat je het de ene keer goed doet en de andere keer niet. Nee, het betekent dat er een andere energie is, en een andere focus wellicht. Dat is het mooie van de beoefening. Het is ook niet iets waar we over moeten nadenken. We kunnen het constateren en dat is dat. Geen oordeel, zoals de hele CNQ zonder oordeel gedaan hoort te worden. Geen goed of slecht. En juist die instelling - observeren en geen oordeel - maakt de beoefening krachtig en effectief. 

Voor mij is het genieten, die telkens andere ervaringen bij de oefeningen. Een soort van wisselwering tussen de energie van mij en de energie van de omgeving, van het universum. Genieten zonder oordeel, maar telkens net iets anders.