dankbaarheid

Wanneer voel je je prettiger?
Als je aan het klagen bent of wanneer je je dankbaar voelt?

Daarom is het goed om een mentaliteit te ontwikkelen waarin dankbaarheid een grotere rol speelt. Hoe meer je je bewust bent van je dankbaarheid ten opzichte van allerlei zaken, hoe meer je een gevoel van geluk kunt ervaren. 


En denk niet dat het iets kunstmatigs is. Het is alleen een kwestie van de focus, de aandacht, iets verleggen. 
En elke negatieve gebeurtenis heeft z'n positieve kanten, als je die wilt zien. Natuurlijk kun je ervoor kiezen die niet te willen zien, maar als je serieus probeert ze wel te zien, maakt dat je niet ongelukkiger.

Er zijn talloze dingen waarvoor we dankbaar zouden kunnen zijn. Het is een kwestie van het willen zien of er desnoods naar zoeken. Regen kan vervelend zijn, maar zonder zouden we niet kunnen leven en de tuin vaart er wel bij. In plaats van de regen verfoeien kunnen we dus ook genieten van de regen of er op z'n minst dankbaar voor zijn. Zelfs in de file kun je dankbaar zijn, als je accepteert dat je er nu eenmaal in staat en dan kunt genieten van de diversiteit van hoofden om je heen. Mensen die allemaal op hun eigen manier reageren op het feit van de file. De een swingend met de muziek, de ander nerveus tikkend op het stuur en weer een ander zuigend op een lolly.

Er is zoveel om dankbaar voor te zijn, dat het heel goed zou zijn dat eens vaker te uiten. Er zijn mensen die dat doen, maar dat zijn er veel te weinig. Dankbaarheid om je partner, of het vertrek van je partner; dankbaarheid voor je kinderen; het feit dat je in Nederland woont of geboren bent, en niet in een arm Afrikaans land. Dankbaarheid omdat je een lekker bed hebt, vanochtend wakker bent geworden, in staat bent te sporten, adem kunt halen, emoties kunt voelen, op vakantie kunt, luxe artikelen kunt kopen, of gewoon eten kunt kopen, mens bent en kunt denken, jezelf kunt verbeteren, getuige bent van een vlinder die honing uit een bloem haalt, kunt genieten van een broodje kaas, TV kunt kijken, kunt bellen met de andere kant van het land, en zo kan ik nog een dag doorgaan. 
Het zijn de kleine dingen die het doen.

Kleine opmerkingen kunnen ons intens raken, daarom is het ook belangrijk om kleine dingen te zien en te waarderen. Er dankbaar voor te zijn.
Sinds enige tijd heb ik er een gewoonte van gemaakt om elke ochtend mijn dankbaarheid uit te spreken over een aantal dingen, waaronder mijn partner, de kinderen, mijn werk, de gezondheid (niet perfect, maar het kan zoveel slechter), de woonomgeving, dingen die de vorige dag goed zijn gegaan, en wat actuele zaken. 
Het maakt dat ik de dag begin in een stemming die zonder meer positief is.

Wat er die dag ook gebeurt, de basis staat. En het is welgemeend. Ik ben oprecht dankbaar voor de dingen die ik opnoem. Misschien dat ik die dankbaarheid naar buiten toe nog wat meer zou kunnen uiten, maar tegen mezelf uit ik ze in elk geval wel. En dat voelt goed.
Het maakt dat je ook overdag toch de focus gaat verleggen. Omdat je focust op dankbaarheid, kun je niet tegelijkertijd op iets negatiefs focussen. En door dus dagelijks op dankbaarheid te focussen, en daarbij ook positieve vragen te stellen (waar ben ik dankbaar voor? wat ging er goed? wie ben ik dankbaar? etc.), verdring je steeds meer negativiteit. Ook over de rest van de dag.

Want als je dankbaar en positief gestemd aan de dag begint, is er heel wat nodig om chagrijnig te worden.
 Bovendien leer je langzaam om zelfs die dingen die je chagrijnig maken te waarderen, omdat ze je iets te leren hebben. En voor alles waar je iets van leert mag je dankbaar zijn....

Het klinkt misschien wat tè, maar ga het maar eens doen. Je zult merken dat het binnen niet al te lange tijd steeds normaler wordt dat je dankbaarheid voelt, zelfs voor dingen waar je dat voorheen niet had kunnen vermoeden. Als we dat allemaal zouden doen, zouden we een andere wereld hebben met meer respect voor elkaar en de natuur, en vooral meer verdraagzaamheid. Maar vooral meer mensen die zich gelukkig(er) voelen, en hun 'lot' waarderen. 


Zelfs, of juist, ellende maakt dat we iets leren. We leren over verdriet heen te komen, we leren ons teweer te stellen, we leren dat we in staat zijn weer op te staan als we gevallen zijn, we leren dat we uit de put kunnen komen, we leren dat er mensen zijn waar we op kunnen bouwen, we leren wat echt belangrijk is, we leren wie onze echte vrienden zijn, we vinden ongedachte kracht, etc.

Maar ook zonder ellende, in de gewone dagelijkse mallemolen van het leven, is het goed om je zegeningen te tellen, te erkennen. Alleen al het feit dat je een dak boven je hoofd heb, dat je kunt kiezen wat je op je brood wilt, dat je op een verharde weg kunt rijden, dat je kunt zeuren over je baan omdat je er een hebt, en ga zo maar door. 

Moet je daar dankbaar voor zijn? Nee, dat hoeft helemaal niet. Maar het maakt het leven zoveel aangenamer, je gevoel zoveel rijker als je je realiseert dat het wel degelijk dingen zijn die vele anderen niet hebben; en dat je daar dus best dankbaar voor mag zijn.


Wat zou je zeggen van je gezondheid. En misschien is ie niet perfect, velen waren er op jouw leeftijd al niet meer of hebben het een stuk slechter. Wat zou je zeggen van je hart wat al al die jaren zo'n 70x per minuut samentrekt en daar hopelijk nog een poosje mee door gaat. Je lever die als een filter en ontgiftingsfabriek in je lichaam werkt, je longen die ervoor zorgen dat er via je bloed zuurstof in alle cellen komt, en al die andere organen die samen maken dat je leeft, beweegt, voelt, geniet, en dankbaar kunt zijn. 
Cultiveer dankbaarheid en je cultiveert geluk.
Je zou in navolging van een succesjournaal ook een dankbaarheidsjournaal kunnen maken wat je 's avonds bijhoudt.
Dingen die je opschrijft hebben vaak meer impact dan dingen die je alleen denkt of zegt....

Submit to FacebookSubmit to Google PlusSubmit to TwitterSubmit to LinkedIn