Als ik het over corona zou willen hebben, gaat het over een almaar doorgaand verhaal (eerder fictie als non-fictie): de ene loze belofte na de andere, doorgaan met de deels onzinnige maatregelen, doen alsof we de vreselijkste pandemie ooit hebben……
Ik wil het er ook maar kort over hebben ter relativering: als we naar de sterftecijfers op het dashboard van de overheid kijken, staan daar bijna 17.000 mensen die zijn gestorven aan Covid. Dat klinkt als heel veel. En het CBS zegt dat het er meer zijn. Maar we weten dat iedereen die positief testte op Covid en doodging aan de onderliggende ziekte ten onrecht als Covid-dode werd gerekend. Dus er staan er ook veel te veel.
Stel dat die 17.000 dan klopt, dan hebben we het dus over 2 winters (19-20 en 20-21, waarin geen griepdoden). Gemiddeld dus 8.500 doden per winter. De winter ervoor (18-19) was er minder oversterfte dan anders (minder ‘griep’doden). Dus als we het gemiddelde over de afgelopen 3 jaar nemen, komen we nog lager uit.
Als je dan bedenkt dat in een seizoen met stevige griep ruim 9.000 doden vallen, wat is dan het echt grote verschil?
Dat is vooral de media-aandacht en de invloed van een stel virologen mede veroorzaakt door het feit dat het een nieuw soort ‘griep’ is, waardoor meer mensen heftiger reageren in eerste instantie omdat er nog geen enkele immuniteit was. Daardoor kwamen mensen gemakkelijker op de IC met heftiger beelden dan we normaliter gewend zijn. Bovendien wist de ‘geneeskunde’ er geen raad mee. En er was allerlei ruimte en veel verpleegkunde wegbezuinigd. Dus er was paniek bij de mensen die ons moesten redden. En hoewel er ongetwijfeld hard werd gewerkt, werd er ook heel veel geklaagd. (en nog)
En wat levert klagen op? Nog meer stress, nog meer het gevoel dat het allemaal zo zwaar is, nog meer het gevoel dat je het niet aankunt, nog meer werkbelasting, nog meer zieken, nog meer burn out……
Dat brengt me weer naar de training van meester Jianshe (uitgesproken als Jansje) van februari dit jaar.
In feite zijn we allemaal verbonden met niet alleen elkaar en de natuur, maar ook met alle wijsheid die in het universum voorhanden is. Als je kijkt naar wat de kwantumfysica ons geleerd heeft, zijn we omgeven door een enorm energieveld met daarin alle informatie. Waarmee we in feite continu in verbinding (kunnen) staan.
De energie in en om ons lichaam kunnen we met onze gedachten, gevoelens en uitspraken beïnvloeden. In positieve of negatieve zin. Onze verbinding met het universum/de natuur/’God’ maakt dat we zelfs in staat zouden kunnen zijn onszelf te helen, te genezen, via de natuur, via ons denken.
Maar……
Als we ons zorgen maken of angstig zijn, als we teveel denken, werkt dat als vervuiling, als een wolk die voorkomt dat de zon doorkomt, dat de ware informatie doorkomt. We zien alleen ons kleine ik, ons lichamelijke ik, en niet ons grote ik, ons krachtige ik, de ik verbonden met alle krachten van de natuur, van het heel-al. Onze werkelijkheid wordt beperkt door een kleine wereld van gekleurde informatie.
Wat we zien als we ‘verduisterd’ zijn, is slechts een fractie van de werkelijkheid. Er is veel meer dan we met onze zintuigen kunnen waarnemen, maar de meeste van onze overtuigingen zijn gebaseerd op de beperkte informatie via onze zintuigen.
Omdat veel gedachten, negatief denken, zorgen, angst, e.d. ons belemmeren contact te hebben met de universele wijsheid (onze ‘bron’, onze ‘ware aard’), schaden we onszelf daarmee. We benadelen ons lichaam en ons immuunsysteem. En dat op zich veroorzaakt meer ziekte.
Hoe meer we ons verbinden met de ‘waarheid’, met het universum/natuur/God, met ontspanning en zonder allerlei gedachten en emoties in de weg te laten staan, hoe meer vertrouwen we tanken, hoe krachtiger we ons voelen, hoe meer we onze gezondheid voeden.
Een citaat:
“Een bekende wetenschapper zei: ‘We denken dat we onze ogen vertrouwen omtrent wat we zien, onze oren omtrent wat we horen, maar in feite kunnen we de waarheid niet gewaarworden via onze oren en ogen. We krijgen een hoop ideeën over het leven via onze 5 zintuigen, en creëren dan een hoop problemen’. “
De juiste informatie komt als we niet denken, ons geen zorgen maken, niet angstig zijn, geen emoties hebben. En dat herkennen zeker een hoop mensen: je hebt een probleem, bent iets ontspannends aan het doen en ‘ineens’ dringt zich een oplossing aan je op……
Elke gedachte is informatie en kan iets doen gebeuren. In onze tijd is er ook een snellere opvolging van die gebeurtenissen (en manifestatie) door de spirituele evolutie die ‘we’ al achter ons hebben.
We hebben allemaal gehoord dat meditatie kan helpen om ons te verbinden. Via de kwantumfysica weten we ook dat de staat waarin we zijn grote invloed heeft. Niet voor niets probeert meester Li al jaren tijdens de beoefening van Qigong een staat van onvoorwaardelijke liefde op te roepen.
Liefde, blijheid, lachen, het zijn vibraties die helpen om open te zijn, open te staan voor informatie die zinvol voor ons is.
Door liefdevol en positief aan een ander te denken, sturen we in feite die energie naar de ander (afstand maakt niet uit, tijd maakt niet uit), maar krijgen dat ook gelijk terug. Door positief naar anderen te zijn, voorzien we dus onszelf met positieve energie. En zijn we bezig onszelf te helen.
Maar omgekeerd gebeurt hetzelfde. Als we negatief over mensen denken, sturen we negatieve energie, maar krijgen dat ook weer direct terug. Negatief over anderen denken schaadt ons dus indirect of zelfs direct. Het maakt ons ziek.
Deze pandemie (zo wordt het in elk geval genoemd) heeft gezorgd voor heel veel angst en boosheid. Voor verwarring, voor polarisatie.
Het is de kunst dit alles om te keren, ervan te leren. Het is ons voordeel te gebruiken.
Ze maakte ik me tot voor kort druk over de toenemende polarisatie. Ik zag dat als iets wat mensen uiteen drijft. Maar de afgelopen dagen – op een moment van ‘verbinding’ – besefte ik ineens dat het is als yin en yang. Dat kun je zien als tegenstellingen, maar in feite zijn ze beide een zijde van dezelfde munt. Ze zijn complementair, ze horen bij elkaar en zijn onafscheidelijk. De meningen zijn niet zozeer tegengesteld als complementair.
En aan beide kanten zal een kern van waarheid zitten, zeker gezien vanuit de zintuigen van de persoon die die mening heeft. De waarheid is wat we denken te zien.
Het is zoals het is.
Het heeft weinig zin in dit debat om de ander te overtuigen, en we kunnen een ander ook niet veranderen. Ik denk ook dat mensen verantwoordelijk zijn voor zichzelf en zelf hun keuzes moeten maken.
Dat neemt niet weg dat de mensen die wakker zijn dat doen door te zorgen dat ze zich verbinden met de kosmische informatie, dat doen vanuit de wetenschap dat er meer is dan we met onze zintuigen kunnen waarnemen, dat doen door te beseffen dat een positieve instelling (gedachten, woorden, daden) altijd in ons voordeel is en bovendien ten goede van de wereld om ons heen is.
Qigong beoefenen en mediteren zijn manieren waarop dat kan. Maar zorgen voor ontspanning, een minimum aan negatieve emoties, een minimum aan gedachtestroom, vooral positieve gedachten en gevoelens, een glimlach en een open mind doen een hoop. (En dat is ook de staat, aangevuld met een gevoel van liefde, waarin Qigong het beste werkt)
Zoals ik al eerder zei, we hebben de keus. We kunnen kiezen voor positieve dingen zien (ook in negatieve situaties) en ons blij voelen. Dat laatste kunnen we weer versterken of opwekken door dankbaar te zijn, ook voor de kleinste dingen. Daarmee beïnvloeden we de wereld (zowel om ons heen als in het groot) en onszelf in positieve zin. We zorgen ermee voor meer persoonlijke maar ook wereldlijke gezondheid.
Dus ook al heb je er gezien vanuit de kleine ik, vanuit de beperking van onze zintuigen en vaak ook ons denken, moeite mee, dat begrijp ik.
Maar als je de keus hebt, waarom zou je een andere maken?
Waarom zou je de negativiteit in de wereld vergroten en daarmee alle ellende, terwijl je ook positiviteit kunt toevoegen en daarmee verbetering, heling en gezondheid?
