Als kind wilde ik arts worden. Niet voor de status, niet voor het arts zijn, niet voor het geld, maar omdat ik mensen wilde helpen. Ik wilde mensen helpen om gezonder te worden, te genezen, gelukkiger te zijn. Waarom? Geen idee, het was iets van binnenuit.
En ik dacht toen dat ik dat het beste kon als arts.
Na één jaar huisarts te zijn geweest in Den Haag was ik behoorlijk ongelukkig met het vak - een depressieve periode - omdat ik inzag dat ik met wat ik geleerd had nauwelijks wat kon. Ik kon net zo goed een computer in mijn wachtkamer zetten. Had ik daar al die jaren voor gestudeerd?
De geneeskunde was tijdens mijn studie opgeblazen tot iets geweldigs. We waren zó goed en konden zó veel..........iets wat je nog steeds hoort.
In de praktijk zag ik daar weinig van. Ik was chronisch recepten aan het voorschrijven voor mensen met chronische aandoeningen, de mensen met acute ziekten genazen ook wel zelf (terwijl je vaak toch onnodig recepten schreef) en ik zag steeds meer mensen met kanker. Ik ervoer de geneeskunde als een teleurstellend vak, en weinig effectief.

Na een jaar besloot ik om verder te gaan zoeken en kwam bij toeval uit bij homeopathie. En vond daar wat ik in de reguliere geneeskunde miste: aandacht voor de hele persoon, en voor alles wat er met de persoon gebeurde en gebeurd was. Ik merkte dat ik mensen als mens nog meer ging respecteren, immers, iedereen was anders en had eigen karakteristieke trekken; iets wat voor de homeopathische behandeling zo belangrijk was. En ik ervoer weer dat geneeskunde een mooi vak kon zijn, als je tenminste verder keek dan alleen 'regulier'.......
Behoorlijk verbaasd was ik over de resultaten van wat ik met homeopathie kon, soms veel meer dan met de reguliere 'kunde'. Alle reden om door te gaan met die studie. Het leidde er zelfs toe dat ik na 12 jaar stopte als huisarts en door ging als consultatief homeopathisch arts in Heemskerk. En vervolgens deed ik meer opleidingen op alternatief terrein zoals Neuro-Emotionele Integratie (NEI), N.L.P., Train de trainer, Integra, orthomoleculaire voedingsleer, en de laatste jaren Chi Neng® Qigong.

Het was het begin van wat ik als een periode van bewustwording zie, een periode die door zal gaan tot mijn dood. In die 12 jaar huisartsenpraktijk had ik me op dat gebied nauwelijks ontwikkeld - het was hard werken en het was te lastig om al te veel te twijfelen en met andere zaken bezig te zijn - en nu was er een soort van stroomversnelling.
Ineens besefte ik dat ik in een soort van cocon had gezeten, me niet bewust van wat er echt in de wereld gebeurde en wat mogelijk was buiten de beperkte reguliere wereld. Ik ging andere boeken lezen, boeken over persoonlijke ontwikkeling. De boeken van Roy Martina hielpen me, maar ook Deepak Chopra, Anthony Robbins, Ken Blanchard, Wayne Dyer, Mansukh Patel, Neal Walsch, John Gray, Shakti Gawain, Don Miguel Ruiz, Thich Nhat Hanh, de Dalai Lama, Krishnamurti, Chris Westra, Robert Benninga, Michael Angier, Zig Ziglar, Jim Rohn, en vele, vele andere hielpen mij op een andere manier naar het leven te kijken.

Ik merkte dat ik steeds meer invloed op mijn eigen leven kreeg. Dat ik in staat was om dingen in mezelf te veranderen, dat ik op een andere manier in het leven kon staan. Natuurlijk hielpen opleidingen als N.E.I. en N.L.P. me daarbij, omdat we daarbij ook met onszelf aan de slag moesten en mijn inzicht in de psyche van de mens (en die van mezelf) nog duidelijker werd.

Sinds 2003 zijn er jaren van forse tegenslag geweest. Na een fietsongeval kreeg ik een posttraumatische dystrofie (of tegenwoordig: Complex Regionaal Pijn Syndroom) en kon ik van de ene op de andere dag niet meer normaal lezen, terwijl ik voordien 2-3 boeken per week las. Mijn hobby (naast het werk) was lezen en mijn werk bestond uit veel lezen. Ik kon ineens mijn consulten niet meer fatsoenlijk doen, hoewel ik het toch nog een tijd probeerde; maar het sloopte me letterlijk en figuurlijk. Ik dacht goed te zijn verzekerd, maar de AOverzekering ontpopte zich als een bot instituut..  Kon ik aan de ene kant mijn vak (mijn roeping, mijn hobby, mijn passie)niet meer uitoefenen zoals ik dat altijd had gedaan, aan de andere kant was/is er financieel een forse aderlating. Bovendien bleek ik als mens veranderd: minder de rots in de branding, minder zeker, sneller boos. En een gekneusd zelfvertrouwen.
Ik nam me desondanks voor om me niet psychisch onderuit te laten halen door dit alles, en op mezelf toe te gaan passen wat ik in al die jaren ervoor door het vele lezen had geleerd en wat ik in de praktijk gebruikte om mensen te helpen. Ik had tenslotte de hulpmiddelen.

Ik zou liegen als ik ontkende dat het jaren waren met moeilijke periodes, maar ik heb de dingen gebruikt die ik kende. En juist de ellende heeft me doen groeien, groeien in persoonlijke ontwikkeling. Groeien naar steeds meer een gevoel van geluk.
Op dit moment is duidelijk dat ik mijn roeping/beroep/hobby/passie niet meer kan uitoefenen t.g.v. een (lichte?) hersenbeschadiging die het voor mij onmogelijk maakt om mijn werk nog te doen, maar desondanks voel ik me gelukkig. Door alle bewustwording van de jaren ervoor en ook de laatste jaren.
Het komt volgens mij ook door de Chi Neng® Qigong die ik al jaren beoefen - dat kan ik iedereen aanbevelen. Niet omdat ik er les in ben gaan geven, maar los daarvan. Het zorgt voor zoveel goeds. Vandaar veel aandacht op deze site ervoor. Het zorgt voor ontspanning, voor gezondheid, voor relativering, voor een soepel lichaam, voor toename van intuïtie, voor het één zijn met de grootsheid van het universum.
Ondanks alles, maar ook door alles, voel ik me gelukkiger dan ooit. Misschien zijn uitdagingen en dalen wel nodig om de toppen te bereiken, en zijn uitdagingen of tegenslagen wel gewoon ook hulpmiddelen (geen obstakels maar stapstenen)......

Maar het feit dat je zoveel invloed kunt hebben op jezelf en op je gevoel van gelukkig zijn, was voor mij de motivatie tot het opzetten van deze website. Zeker ook met mijn ervaringen van depressiviteit in het verleden, toen ik geen vat leek te hebben op mijn gevoel. Maar ook toen heeft het vertrouwen en een doel (mensen beter kunnen gaan helpen met homeopathie) me er uit gehaald.
Met mijn verstand dingen schrijven put me letterlijk uit, maar uit mijn hart gaat het redelijk (daar hoef ik niet bij na te denken, niet af te wegen), dus het meeste op deze site komt recht uit mijn hart. Van mijn hart naar jouw hart, liefdevol.
Nog steeds heb ik de wens mensen te helpen, te helpen gezonder en sterker te worden. Meer geluk te ervaren. Deze site is zeker een uiting daarvan. Noem het hobby, noem het idealisme....
En eerlijk is eerlijk, het opschrijven voor anderen helpt ook mij weer de hulpmiddelen te gebruiken.

Evenzo is het fantastisch om Chi Neng® Qigong instructeur te zijn en op die manier mensen te helpen de wetten van het leven te begrijpen en die kennis toe te passen. Chi Neng® Qigong geeft mij een gevoel van vrijheid (in hoofd en geest), terwijl we vaak zo bezig zijn de (schijn)zekerheid te omarmen (geld, werk, huis). En het gevoel van vrijheid maakt gelukkig, gelukkiger nog dan zekerheid.

Overigens is het niet geluk wat je primair moet najagen. Het is een kwestie van zorgen dat je geest, je gedachten, de goede kant op gaan. Dat je hele innerlijke houding er één wordt die kiest voor de juiste dingen, dat je focus bij de goede dingen ligt. Ook als er problemen zijn. Bewust in het leven staan en de juiste keuzes maken. Geluk volgt dan vanzelf.

Hoe dan ook, ik hoop dat deze site een bijdrage kan leveren tot een mooiere wereld. In elk geval een mooiere wereld voor jou en de jouwen. Besef wel dat het stap voor stap gaat. Jezelf verbeteren gaat niet in één dag, het kost tijd om alle ingeslepen gewoontes en overtuigingen om te buigen of zelfs compleet te veranderen. Maar het loont de moeite. Het levert je een krachtig en gelukkig leven op.

Pak je geluk..........

Ed Monsma